Пазней Папа старшынстваваў Вячэрні ў Касцёле Святой Тройцы ў Фаціме. Сабралася каля
5-ці тысяч святароў, дыяканаў, пасвячаных асоб і семінарыстаў. Бэнэдыкта 16 прывітаў
біскуп дос Сантос. Ён запэўніў Папу, што сабраныя святары хочуць ажывіць ў прысутнасці
Святога Айца дар святарства, атрыманы ад Бога, і глядзець ў будучыню, давяраючыся
Боскаму Настаўніку ды супольна абвяшчаючы, з радасцю і надзеяю, прыгажосць сваёй
паслугі і радасць паклікання. У сваім казанні Папа перасцярог перад паслабленнем
ідэалаў святарства ды “перад заангажаваннем у дзеянні, якія не згодныя з тым, што
ёсць ўласцівыя слузе Езуса Хрыста”. Нагадаў, што галоўным заданнем кожнага хрысціяніна,
і “асабліва пасвячанай асобы ды слугі алтара павінна быць вернасць, адданасць свайму
пакліканню, быць вучнем, які жадае ісці за Панам”. Бэнэдыкт 16 са смуткам сцвердзіў,
што “многія нашыя браты і сёстры жывуць так, як быццам нічога няма пасля смерці, не
клапоцячыся пра сваё вечнае збаўленне. Мы адказныя за абвяшчанне веры ды яе патрабаванняў”,-
сказаў Папа. Заклікаў усіх браць прыклад са Святога Яна В”янея, пробашча з Арсу.
Нагадаў, што “ў сваім святарскім захапленні святы пробашч быў міласэрным. Ён баяўся,
што святары стаюцца нячулымі і прывыкаюць да абыякавасці сваіх верных. Ён перасцерагаў:
“Гора душпастыру, які маўчыць, бачачы як Бог зняважаецца а душы губляюцца”,- прыпомніў
Папа. На заканчэнне Бэнэдыкт 16 паклікаў святароў і пасвячаныя асобы да братэрскай
салідарнасці, супольных малітваў, абмену патрабаваннямі жыця і працы святара.