Akt zawierzenia i poświęcenia Najświętszej Maryi Pannie kapłanów (Fatima 2010)

Matko Niepokalana,

w tym miejscu łaski,

w którym zgromadziła nas miłość Twojego Syna Jezusa,

Najwyższego i Wiecznego Kapłana, my,

synowie w Synu i Jego kapłani,

poświęcamy się Twemu matczynemu Sercu,

aby wiernie wypełnić wolę Ojca.

Jesteśmy świadomi, że bez Jezusa

nie możemy uczynić niczego dobrego (por. J 15, 5)

i że jedynie przez Niego, z Nim i w Nim,

będziemy dla świata

narzędziami zbawienia.

Oblubienico Ducha Świętego,

wyjednaj nam bezcenny dar

przemiany w Chrystusa.

Tą samą mocą Ducha, który

osłaniając Cię swoim cieniem,

uczynił Cię Matką Zbawiciela,

pomagaj nam, aby Chrystus, Twój Syn,

rodził się również w nas.

Niech w ten sposób Kościół

zostanie odnowiony przez świętych kapłanów,

przemienionych łaską Tego,

który wszystko czyni nowe.



Matko Miłosierdzia,

to Twój Syn Jezus nas powołał,

abyśmy się stali tak jak On:

światłością świata i solą ziemi (por. Mt 5, 13-14).

Pomagaj nam

swym przemożnym wstawiennictwem,

abyśmy się nigdy nie sprzeniewierzyli temu wzniosłemu powołaniu,

abyśmy nie poddawali się naszemu egoizmowi,

ułudom świata

i podszeptom Złego.

Zachowaj nas mocą Twej czystości,

chroń Twą pokorą

i otocz swą matczyną miłością,

której odblask widać w tak wielu duszach

Tobie poświęconych,

a które dla nas stały się

prawdziwymi matkami duchowymi.



Matko Kościoła,

my, kapłani,

chcemy być pasterzami,

którzy nie pasą siebie samych,

ale dają się Bogu dla braci,

znajdując w tym swoje szczęście.

Nie tylko słowami, lecz życiem,

dzień za dniem

chcemy powtarzać z pokorą

nasze „oto jestem”.



Przez Ciebie kierowani,

chcemy być Apostołami

Bożego Miłosierdzia,

szczęśliwi, że codziennie możemy celebrować

Świętą Ofiarę Ołtarza

i sprawować dla tych, którzy nas o to proszą,

sakrament pojednania.



Orędowniczko i Pośredniczko łask,

Ty, która w pełni uczestniczysz

w jedynym powszechnym pośrednictwie Chrystusa,

uproś dla nas u Boga,

serce całkowicie odnowione,

które miłuje Boga ze wszystkich sił

i służy ludzkości tak jak Ty.



Powtarzaj Panu

Twe skuteczne słowa:

„Nie mają już wina” (J 2, 3),

aby Ojciec i Syn zesłali na nas,

niczym w nowym wylaniu,

Ducha Świętego.

Z podziwem i wdzięcznością

za Twoją nieustanną obecność wśród nas,

w imieniu wszystkich kapłanów,

ja także pragnę zawołać:

„A skądże mi to, że Matka mojego Pana

przychodzi do mnie?” (Łk 1, 43)

Nasza odwieczna Matko,

nie przestawaj nas „nawiedzać”,

pocieszać i wspierać.

Przyjdź nam na pomoc

i uwolnij nas od wszelkiego niebezpieczeństwa,

które nam zagraża.

Poprzez ten akt zawierzenia i poświęcenia,

chcemy Cię przyjąć w sposób

bardziej głęboki i radykalny,

na zawsze i w pełni,

w naszym ludzkim i kapłańskim życiu.

Niech Twoja obecność sprawi, że zakwitnie pustynia

naszych samotności i zajaśnieje słońce

nad naszymi ciemnościami.

Niech przywróci pokój po burzy,

aby każdy człowiek zobaczył zbawienie

Pana,

który ma imię i oblicze Jezusa,

odbite w naszych sercach,

na zawsze zjednoczonych z Twoim sercem.

Niech tak się stanie!