Atë Gjergj Fishta: Zemrës së shugurueshme së Zojës së Bekueme
Zemrës së shugurueshme së Zojës së Bekueme. 1 O Zęmra e Zojës,
kű mshrira, Posë Njat qi rruzullimin Sundon e pakthellimin, Má ambel n’qiellë
shkelxen, 2 Ti Zęmer Nanet t’ambel Jé p’r atë qi s’e lodhë mkati; Prej
Teje kurr i ngrati Fajtuer pa gzim nuk kthen. 3 T’nderon Tý qiella
e toka, T’nderon Tý vetë yt Bír: Ti jé zamaku i dlír, Qi gjarpni s’e helmoi. 4
Prej gjakut t’and t’kulluem Zęmra e Njatij u mishue, Qi pezull tue peshue M’kryq
deken e pushtoi. 5 Pra t’falmi, o Zęmra e dashtun, S’cillës Ejlli
n’qiellë e nieri T’biejn para n’gjűj e i mjeri Ndihmen t’a lypë me lot. 6
Merr zęmrat t’ona, o Virgjin, Ti mundesh me i pertrî; Dergojau njatë dashtní Qi
zęmren e ké plot. 7 O Nanë, pre’ Zęmres s’ate Gzim Zęmra e Krishtit
ká Dý zęmra kurr pergjá Mâ fort n’dashtni nuk kan. 8 Si mundmi
me t’u falun Si duhet na Tý, o Zęmer, Na qi kem’ qitë nen thémer Gjakun e
Birit t’an’ ? 9 O bijt e mi ktű eni: (Na thrret kshtű e lumja Zojë), Kush
t’m thrrase mue n’nevojë Un ndihmen kurr s’i a ndal’. 10 Rreth meje
t’tanë shterngohi, Nen hije t’ęme eni, Pse n’ç do rrezik qi t’keni, Un zot
gjithmonë ju dal.
Atë Gjergj Fishta OFM; ‘Vallja e Parrizit’, fq. 107-109