Велікодныя разважанні айца Аляксандра Надсана

Нядаўна мне давялося ісьці адной вуліцай Лёнданскага прадмесьця. Вуліца была амаль пустая, толькі крыху далей я бачыў чалавека, які стаяў, абапёршыся аб сьцяну дома. З выгляду ён быў адным з тых, каго ангельцы называюць далікатна «gentleman of the road», а беларусы «бомж». Калі я зраўняўся з ім, ён, гляняўшы, плюнуў са злосьцю ў мой бок. Ад нечаканасьці я разгубіўся і доўга ня мог прыйсьці да сябе. Мяне мучыла думка, што змесіла гэтага чалавека выказаць такім чынам сваё стаўленьне да сьвятароў (мая вопратка не пакідала сумневу, хто я).

Спачатку мне прыйшлі на думку словы Хрыста сваім вучням: «Калі сьвет вас ненавідзіць, ведайце, што Мяне ён раней узьненавідзеў…

Памятайце слова, якое Я вам сказаў: слуга ня большы за свайго гаспадара. Калі Мяне перасьледавалі, будуць перасьледаваць і вас» (Ян 15: 18, 20). Аднак я хутка адкінуў гэтую спакусьлівую думку, бо ўзгадаў сьвятароў, пра якіх так шмат пісалася і гаварылася апошнім часам у сродках масавай інфармацыі, і якія, забыўшвся на сваё высокае пакліканьне, злоўжываючы даверам, які яны мелі ў людзей, займаліся разбэшчваньнем дзяцей, робячы іх духоўнымі калекамі на ўсё жыцьцё. Магчыма той бомж, які плюнуў на мяне, пацярпеў у дзяцінстве ад нягодных сьвятароў. Дык ці маю я права крыўдаваць на яго?

Госпад Ісус Хрыстос сказаў: «Прыйдзіце да Мяне ўсе спрацараныя і абцяжараныя, і Я супакою вас. Вазьмеце ярмо маё на сябе і навучвцеся ад Мяне, бо Я лагодны і пакорны сэрцам; і знойдзеце супаклй вашым душам» (Мц 11:28‑29). У іншым месцы Ён кажа: «Я прыйшоў, каб жыцьцё мелі, і мелі ўдосталь. Я — добры Пастыр; вобры пвстыр жыцьцё сваё аддае за авечак» (Ян 10: 10‑11). Гэта не былі пустыя словы, як сьведчаць гэтыя сьвятыя дні, калі мы ўзгадваем Ягоную сьмерць на крыжы і слаўнае ўстаньне з мёртвых на трэці дзень, якім Ён даў нам ўсім магчымасьць быць дзецьмі Божымі. Дзякуючы Яму за ўсё, што Ён учыніу для нас, будзем маліцца за нашах сьвятароў, каб яны, беручы прыклад з іхняга Боскага настаўніка, былі добрымі пастырамі, поўнымі Боскага духа, лечачы духоўныя раны і сунімаючы боль.

І хай Госпад і Бог наш Ісус Хрыстос, які ўваскрос з мёртвых, прынясе суцяшэньне і супакой збалелым і пакрыўджаным душам, і напоўніць радасьцю і любоўю сэрцы ўсіх нас.

Хрыстос уваскрос
Вялікдзень 2010 г.