Në Vatikan vijojnë ushtrimet shpirtërore për Kurien Romake, në praninë e Papës.
(22.02.2010 RV)Me adhurimin e të Shenjtnueshmit Sakrament e me kremtimin e
Lutjeve mbrëmësore, filluan dje, në orën 18.00, ushtrimet shpirtërore të Kuries
Romake, që nis kështu, përgatitjen për Pashkë. Ushtrimet po mbahen në praninë e Benediktit
XVI, në Kapelën e ‘Nënës së Shëlbuesit’ të Pallatit Apostolik. Do të vijojnë deri
të shtunën e ardhshme, më 27 shkurt. Gjatë kësaj jave do të ndërpriten të gjitha audiencat
papnore, duke përfshirë edhe audiencën e përgjithshme të së mërkures së ardhshme.
Meditimet, me temë “Mësimet e Zotit e të Kishës për thirrjet meshtarake”, po i kryeson
Dom Enriko dal Kovolo, salezian. Po pse u zgjodh pikërisht kjo temë? Përgjigjet
vetë Dom Enriko dal Kovolo, në mikrofonin tonë:
Përgjigje: -
“Mësimet e Zotit” flasin vetvetiu për metodën e këtyre ushtrimeve. Metoda është ajo
e lashta, e Lectio Divina, por edhe ajo e “Mësimeve të Kishës”. Mendoj ta përfundoj
çdo ditë të ushtrimeve shpirtërore, duke paraqitur si modele figura meshtarësh shembullorë:
Shën Agostinin, Famullitarin Shenjt të Arsit, famullitarin e fshatit Bernanos, don
Gjuzepe Quadrio-n e, më në fund, Shërbëtorin e nderuar të Hyjit, Gjon Palin II, nën
papninë e të cilit u rindërtua kapela “Redemptoris Mater” (Nëna e Shëlbuesit), ku
mbahen çdo vit ushtrimet shpirtërore. Që në titull kujtohet ‘thirrja meshtarake’.
E natyrshme, sepse jemi në zemër të Vitit Meshtarak.
Pyetje: - Cila
është vlera parësore e ushtrimeve shpirtërore?
Përgjigje: -
Vlera parësore nuk është e sotme, por e përhershme: besimtari ka nevojë të domosdoshme
ta largojë për pak kohë vëmendjen nga punët e përditshme shekullare e të përqendrohet
në lidhjen e ngushtë me Zotin. Sot këto ushtrime shpirtërore mund të marrin një kuptim
krejtësisht të veçantë, ndoshta sepse jemi tejet të përfshirë në rendjen e ethshme
të historisë. E në këtë rendje, rrezikohemi ta humbasim hjerarkinë e vërtetë të vlerave.
Ushtrimet shpirtërore kanë për qëllim të na ndihmojnë për të venë në rregull jetën
tonë. Pyetje: - Kujtojmë se vetë Papa është i pranishëm në ushtrimet
shpirtërore. Kështu mund të themi se edhe prania e tij i jep më shumë vlerë meditimit?
Përgjigje:
- Prania e Atit të Shenjtë është shembullore, është modeli më i lartë
për të gjithë besimtarët, gati-gati si të dëshironte të na kujtojë se askush nuk
përjashtohet e se që të gjithë kemi nevojë për këto çaste vendimtare, që të rikthehemi
me gjithë zemër në jetën tonë shpirtërore. Prania e Papës na kujton se duhet të meditojmë
edhe për një gjë tjetër: “Në Kishë askush nuk është i shenjtë, të gjithë kanë nevojë
për ndihmë e për hir, për ndihmën e Shpirtit Shenjt, për lutje. Jemi të gjithë mëkatarë
e të gjithë kemi nevojë për mëshirën e Zotit, kemi nevojë ta takojmë Zotin.
Pyetje:
- Shpesh Krezhmët shikohen si kohë liturgjike flijimesh, vuajtjesh, therorish,
ndërsa në të vërtetë, kanë kuptim pozitiv… Përgjigje: -
E natyrshme! Pikërisht kjo është logjika ungjillore: sa më shumë të mësohemi ta dhurojmë
plotësisht vetveten, aq më shumë i afrohemi lumturisë së vërtetë. Ky është edhe kuptimi
i Pashkëve. Sivjet Papa na porosit, në mënyrë të posaçme, t’i jetojmë këto Pashkë
nën shenjën e një drejtësie sa më të madhe. E drejtësia më e madhe, quhet dashuri.
Dashuri, që na kërkon dhurimin e plotë të vetvetes. Kjo është rruga, në të cilën duhet
ecur. Këtë na e kujtojnë Krezhmët, e kjo është edhe rruga e vetme e lumturisë sonë.
Pyetje: - Cili është, atëhere, urimi juaj, drejtuar mbarë besimtarëve
për këtë Kohë Krezhmësh?
Përgjigje: - Që të gjithë ne të
ecim me vendosmëri në këtë udhë, duke kuptuar se pendesa nuk është, sigurisht, ligj
i vdekjes, por ligj i jetës. Është ligj i një lumturie më të përkryer.