Zhvillimi shoqëror dhe integrimi në qendër të fjalimit të imzot Miliores në OKB
(05.02.2010 RV)E mira e përgjithshme e njeriut në përmasat e saj të ndryshme,
përfshi atë fetare, duhet të jenë në qendër të reflektimeve të atyre që merren me
integrimin shoqëror. Ky ishte koncepti bazë i fjalimit të djeshëm të Vëzhguesit të
përhershëm të Selisë së Shenjtë pranë OKB-së, imzot Çelestino Miliore, në sesionin
e 48-të të Komisionit për zhvillimin shoqëror në Nju Jork. Duke kujtuar enciklikën
e Papës Benedikti XVI “Caritas in Veritate”, ku thuhet se “shoqëria e globalizuar
na bën të afërt, por jo vëllezër”, prelati vuri në dukje se integrimi duhet të bëhet
përmes eliminimit të varfërisë dhe gjetjes së një pune dinjitoze për të gjithë. Ekonomia
e shoqëria zhvillohen më mirë nëse rriten lidhjet ndërmjet njerëzve, theksoi imzot
Miliore, duke përmendur fushat e ndryshme, ku mund të ndodhë kjo, nga kurat mjekësore,
tek kultura, edukimi, arti e sporti. Zhvillimi shoqëror dhe integrimi, vazhdoi
më tej Vëzhguesi i Vatikanit, nuk rrjedhin vetëm nga zgjidhje teknologjike, por kryesisht
nga marrëdhënie njerëzore. Kjo kërkon mbrojtjen e jetës, ndërsa tepër shpesh rritja
e popullsisë është konsideruar arsye e varfërisë e mungesa e punës, pasojë e saj.
Detyra e pushtetit, nënvizoi imzot Miliore, është të gjejë zgjidhje të përshtatshme
për t’u siguruar njerëzve kompetencat, formimin dhe arsimin, në mënyrë që të nxiten
zhvillimi e të drejtat e njeriut. Pikërisht bërthama familjare, sipas prelatit,
është vendi ku fëmijët mësojnë gjëra të caktuara, sjellje e virtyte që i përgatisin
për botën e punës, duke u mundësuar kështu kontributin në zhvillimin e vendit. Prandaj,
edukimi e formimi duhen konceptuar si investime afatgjata e politikat mbi familjen
duhet të bazohen mbi drejtësinë ekonomike e shoqërore. Së fundi, kryeipeshkvi
vuri theksin mbi fenomenin e emigracionit të parregullt, i cili po krijon kontraste
në rritje, por edhe zgjidhja e tyre kërkon integrimin e kohezionin e emigrantit me
shoqërinë. Integrimi, përfundoi imzot Miliore, kërkon kohë dhe respektimin e të drejtave
themelore të secilit – si të qytetarëve të vendit mikpritës, ashtu edhe të emigrantëve
– e ka nevojë për një kulturë të bazuar mbi drejtësinë shoqërore.