Sot e diel 31 janar, Kisha katolike kremton të dielën e katërt të kohës
së zakonshme liturgjike gjatë vitit kishtar dhe po sot me 31 janar, kalendari Kishtar
përkujton Shën Gjon Boskun, meshtar, themelues i Salezianëve, atë e mësues i të rinjve
dhe Shën Marçelën romake, dishepulle e Shën Jeronimit. Festa e Shën Gjon Boskut
na kujton se edhe njerëzit e kohëve tona shkandullohen e mrekullohen për Jezusin:
e për ta pranuar Atë, duhet shikuar me sytë e fesë e të dashurisë, që na mësojnë se
Krishti është Biri i Zotit e se prandaj vetëm kush beson në Të, e percepton të renë
që Ai e Fjala e Tij Ungjillore sjell ndërmjet njerëzve. Nesër e hënë me 1 shkurt
do të kremtohet festa e shën Brigjidës, abateshë në Irlandë dhe shën Ludovikës Alberoni,
vejush romake. Liturgjia e ditës na kujton se Dymbëdhjetë Apostujt, të thirrur
nga Jezusi, nisin misionin e shëlbimit: predikojnë pendesën dhe mbretërinë e Hyjit,
pastrojnë zemrat njerëzore nga e keqja, kujdesen për ata që vuajnë. Janë të dërguar
për të dëshmuar jetën, duke u bërë shembull e model për të krishterët e të gjitha
kohërave. Të martën e ardhshme me 2 shkurt do të kremtohet Paraqitja e Krishtit
në tempull, që ndër shqiptarë njihet edhe si festa e Zojës së qirave. Liturgjia
e kësaj feste na çon në skenën biblike ku, të mbyllur brenda mureve të Tempullit,
Simeoni e Ana, sipas Ligjit fetar të popullit Hebre, presin dritën dhe shpëtimin.
Por Jezusi nuk do të kufizohet brenda mureve. Zoti do të përshkojë udhët e botës për
të shpëtuar mbarë njerëzimin. Të mërkurën me 3 shkurt kalendari Kishtar do të
përkujton Shën Vlashin, ipeshkëv i Sebastës e martir, që na kujton se Zoti është
bariu i çdo besimtari: kush ecën pas tij, nuk ka frikë nga askush, nuk i mungon asgjë! Të
enjten që vjen me 4 shkurt kalendari përkujton shën Eutikin, martir dhe Shën Jozefin
nga Leonesa, kapuçin. Në jetën e shenjtorëve e gjejmë Jezusin që tregon
një pushtet aq të fuqishëm mbi forcat e natyrës, sa t’i nxisë dishepujt t’i bëjnë
vetes pyetjen: “Kush është ky?”. Përgjigjen e gjejmë në fe, që na i hapë sytë për
të kuptuar kush është në të vërtetë Jezu Krishti e për të lëvduar Zotin, që e mbajti
premtimin. Të premten e ardhshme me 5 shkurt, Kisha do të kremtojë Shën Agen,
virgjër e martire; Shën Adelajden, abateshë dhe Shën Elizabeta Kanorin, nënë familjeje.
Liturgjia e festës së shenjtoreve na mëson se të gjithë ata që e preknin Jezusin,
shëroheshin. E të prekësh do të thotë të jesh afër. Afërsia, formë e parë dhe themelore
e marrëdhënieve me tjetrin, na kujton se edhe feja është lidhje e drejtpërdrejtë e
personale me Hyjin. E ndërsa jemi në bashkim me Zotin, ai vetë na nxit t’i qëndrojmë
pranë edhe të afërmit. Të shtunën me 6 shkurt kalendari përkujton Shën Pal Mikin
me shokë, martirë japonezë dhe Shën Dorotenë, virgjër e martire. Liturgjia
e ditës na kujton se Jezusi është kundër sjelljeve formale, dokeve e zakoneve meskine,
krijuar nga traditat njerëzore, që ndryshojnë me kohë, sepse e zvogëlojnë shpirtin
e njeriut. Zoti do që njeriu të ecë në rrugën e së mirës me vetëdije e liri të plotë. Të
dielën e ardhshme 7 shkurt, bie e diela e 5-të gjatë vitit kishtar e po këtë ditë
kalendari përkujton edhe Shën Rikardin meshtar dhe të Lumin Piun IX, papë. Këta
na nxisin të meditojmë për revolucionin fetar që solli Jezu Krishti, i cili u kujtoi
njerëzve se pastërtia fizike nuk duhet ngatërruar me pastërtinë fetare, që është pastërti
e shpirtit. Është zemra ajo që duhet pastruar - vijon të na porositë Krishti.