Shoh udhët prej kartoni
që t’gëzojnë, barinj allçie që n’to po shtegtojnë, drejt Shpellës mbi të cilën
ra nata… E mbretërit me rrobat e gjata, që Mbretin e botës përshëndesin, dhuratat
përpara ia mbështesin. Paqe këndojnë engjëjt plot gëzim, në zemër të Krishtit në
amshim. Po paqe njeriu nuk ka! Vëllau përsëri vërsulet mbi vëlla E të duket
se s’ do ta dëgjojë vajin Foshnjës që erdh ta shëlbojë, e që do të vdesë i shporuar ndërmjet
dy hajdutësh gozhduar.
Marrë nga ‘Natale in poesia’, Antologia dal IV al
XX secolo, Novara, 2006. fq . 131, përkthim i lirë.