Papa në Engjëllin e Tënzot të së Dielës II të Ardhjes nënvizoi se Kisha ka nevojë
të pastrohet vazhdimisht; kujtoi edhe Konferencën e OKB-së për klimën.
(07.12.2009 RV)Në lutjen e Engjëllit të Tënzot, mbajtur si zakonisht në Sheshin
e Shën Pjetrit, në të Dielën II të Kohës së Ardhjes, Papa kujtoi Konferencën e OKB-së
mbi ndryshimet klimaterike, që u hap sot në Kopenhagë. Ati i Shenjtë kërkoi nga bashkësia
ndërkombëtare të impenjohet më shumë e, sidomos, në favor të të varfërve e të breznive
të ardhshme. Duke komentuar fragmentin e djeshëm ungjillor, Benedikti XVI ripohoi
se Fjala e Zotit është gjithnjë në qendër të historisë së njeriut. Kujtoi edhe se
mëkati u ngre kurthe njerëzve të Kishës, e cila ka nevojë të pastrohet vazhdimisht.
Së fundi bëri thirrje në ndihmë të familjeve me shumë fëmijë.
Në
fillim të lutjes së Engjëllit të Tënzot, Papa u ndalua posaçërisht tek liturgjia e
së Dielës së dytë të Kohës së Ardhjes, që vë në qendër të vëmendjes, Gjon Pagëzuesin,
pararendësin e Mesisë. Shën Luka ungjilltar – vërejti Papa – skicon me saktësi të
madhe përmasat e hapësirës e të kohës së predikimit të tij. E ky është fakt, që nuk
mund të mos e tërheqë vëmendjen tonë: “Me sa duket Ungjilltari dëshiron ta
sqarojë atë që e lexon ose e dëgjon, se Ungjilli nuk është legjendë, por rrëfim i
një historie të vërtetë e se Jezusi i Nazaretit është figurë historike, që jetoi pikërisht
në këto rrethana”. Elementi i dytë, i denjë për t’u theksuar – tha Papa
– është se pas kësaj hyrjeje historike, kjo vetje bëhet 'Fjala e Zotit’ dhe paraqitet
si forcë, që zbret nga lart, e qëndron mbi kokën e Gjon Pagëzuesit. E pikërisht për
këtë ngjarje reflektoi Benedikti XVI, duke cituar një shkrim të Shën Ambrozit, festa
liturgjike e të cilit u kremtua sot: “Fjala e Zotit është vetje, që
vë në lëvizje historinë, frymëzon profetët, ia përgatit rrugën Mesisë, mbledh Kishën.
Vetë Jezusi është Fjala hyjnore, që u bë njeri në kraharorin virgjëror të Marisë;
në Të Hyji u dëftua plotësisht, na tha e na dha gjithçka, duke na hapur thesaret e
vërtetësisë e të mëshirës së tij”. Vijon akoma Shën Ambrozi në komentin
e vet: “Zbriti, pra Fjala, me qëllim që toka, e cila më parë ishte shkretëtirë,
të prodhonte frytet e veta për ne”. Prej këndej Papa kujtoi Virgjërën
Mari ‘fryt i parë i Kishës”, ‘lulishte e Hyjit mbi tokë”: “Por ndërsa Maria
është e papërlyer – e kështu do ta kremtojmë nesër – Kisha ka nevojë të vazhdueshme
të pastrohet, sepse mëkati i ngre kurthe të gjithë anëtarëve të saj. Në Kishë vijon
pa prerë lufta ndërmjet shkretëtirës e lulishtes, ndërmjet mëkatit, që e than tokën,
e hirit, që e vadit, për të prodhuar fryte të begata shenjtërie”. Papa
u kërkoi besimtarëve të luten, që Virgjëra Mari, Nëna e Zotit, të na ndihmojë në këtë
Kohë të Ardhjes t’i drejtojmë udhët tona, duke ia hapur në shpirt shtegun Fjalës së
Zotit. Në çastin e përshëndetjeve drejtuar shtegtarëve, që kishin mbushur përplot
Sheshin e Shën Pjetrit, duke folur në gjuhën frënge, përshëndeti drejtuesit e Bashkësisë
së Shën Egjidit, të cilët këto ditë po reflektojnë për problemet e mprehta aktuale
të moshës së tretë, domethënë të njerëzve, që i kanë kaluar të gjashtëdhjetë e pesat. Më
pas falënderoi besimtarët e Polonisë dhe të gjithë ata që, në mbarë botën, luten për
‘Kishën e Evropës lindore, e cila vijon të përtërihet”. Në përfundim, në gjuhën
italiane, një përshëndetje tejet e përzemërt drejtuar ‘Shoqatës së familjeve me shumë
fëmijë”, që punon me moton: “Sa më shumë foshnje për të ardhmen”: “Të dashur
miq – u tha Papa – lutem për ju, që Provania hyjnore t’ju shoqërojë
në gëzime e në të vështira dhe uroj t’ju mbështesin gjithnjë politika të suksesshme,
që i ndihmojnë familjet, posaçërisht ato me shumë fëmijë”.