Audiencja ogólna o średniowiecznych teologach Hugonie i Ryszardzie od św. Wiktora

Kontynuując katechezy o wielkich postaciach chrześcijańskiego średniowiecza, Benedykt XVI mówił 25 listopada o Hugonie i Ryszardzie z podparyskiego opactwa św. Wiktora. Są oni – jak stwierdził – wybitnymi świadkami harmonii, jaka istnieje między wiarą i rozumem. Żyli pragnieniem poznania prawdy, doceniając przy tym również świeckie dziedziny nauki. U swych uczniów rozbudzali zdrową ciekawość intelektualną. Dzięki ich działalności w opactwie św. Wiktora dokonywała się synteza dwóch nurtów średniowiecznej teologii: monastycznej, skoncentrowanej na medytacji Słowa Bożego, oraz scholastycznej, kładącej nacisk na dociekania intelektualne.

Hugon i Ryszard, to wybitni przedstawiciele teologii monastycznej, nauczyciele XII-wiecznej szkoły opactwa Św. Wiktora pod Paryżem. Hugona nazywano drugim św. Augustynem. Otwarty na różne dyscypliny wiedzy oraz poszukiwanie relacji wiary i rozumu wydał encyklopedyczne kompendium nauk świeckich i teologii pt. Didascalion. To najbardziej wszechstronny autor wczesnej scholastyki. Zalecał interpretację Biblii, akcentując jej sens historyczno-literalny, alegoryczny i moralny. W dziejach zbawienia człowieka wskazywał na moc Bożej Opatrzności, działanie Ducha Świętego i znaczenie sakramentów. Jest autorem wielu traktatów z zakresu filozofii i teologii. Uczniem i następcą Hugona był Ryszard, przeor opactwa św. Wiktora. W swoich dziełach kładł nacisk na studium Pisma św. i jego alegoryczną interpretację. Zachęcał do pielęgnowania i rozwijania cnót, dzięki którym można dojść do kontemplacji Boga. Nauczał o tym w tekstach poświęconych postaci Beniamina ze Starego Testamentu i w traktacie O Trójcy Świętej. Mówiąc o doskonałości Osób Boskich podkreślał znaczenie miłości, z której wyrasta jedność. W duchu jego nauczania należy życzyć, by jedność i miłość były wzorem dla każdej wspólnoty ludzkiej, każdej społeczności, parafii, a szczególnie dla każdej rodziny.

W Auli Pawła VI nie zabrakło też pielgrzymów z Polski.

Słuchaj papieskich pozdrowień po polsku:

„Witam serdecznie pielgrzymów polskich. Pragnę przypomnieć dzisiaj dwa istotne wydarzenia roku liturgicznego, który się kończy: zakończony Rok św. Pawła oraz trwający Rok Kapłański. Niech one pomogą wam pełniej zrozumieć tajemnicę Kościoła, jego dzieje i misję ewangelizacyjną. Polecając waszej modlitwie intencje Kościoła, a zwłaszcza kapłanów, wam tu obecnym i waszym bliskim z serca błogosławię“.

kb/ rv