PRZEWODNICZĄCEGO PAPIESKIEJ RADY
ds. DUSZPASTERSTWA SŁUŻBY ZDROWIA DO CHORYCH I CIERPIĄCYCH ŚWIATA
Z OKAZJI
ROKU KAPłAŃSKIEGO
Drodzy Bracia i Siostry Chorzy i Cierpiący
Czcigodni
Bracia Biskupi i Kapłani odpowiedzialni za duszpasterstwo Chorych
Szanowne
Stowarzyszenia Chorych
Wszyscy, którzy pełnicie drogocenną służbę przy Chorych
i Cierpiących
Przeżywamy Rok Kapłański ogłoszony przez Benedykta
XVI dnia 19 czerwca 2009 z okazji 150. rocznicy narodzin Jana Marii Vianneya, świętego
Patrona wszystkich proboszczów świata. W Liściena rozpoczęcie Roku Kapłańskiego
Ojciec Święty pisze: „Ów rok pragnie przyczynić się do krzewienia zapału wewnętrznej
odnowy wszystkich kapłanów na rzecz silniejszego i bardziej wyrazistego świadectwa
ewangelicznego we współczesnym świecie”. W tym czasie łaski cała wspólnota chrześcijańska
jest wezwana, by na nowo odkryć piękno powołania kapłańskiego i by modlić się za kapłanów.
Kapłan
przy łożu boleści chorego reprezentuje samego Chrystusa, Boskiego Lekarza, któremu
nie jest obojętny los człowieka cierpiącego. Co więcej, za sprawą sakramentów świętych
udzielanych przez kapłana Jezus Chrystus ofiaruje choremu łaskę uzdrowienia przez
pojednanie i odpuszczenie grzechów, poprzez namaszczenie świętym olejem, wreszcie
w Eucharystii i Wiatyku, gdzie On sam staje się, jak zwykł mawiać św. Jan Leonardi,
„>>lekiem nieśmiertelności<<, poprzez który “>>jesteśmy pocieszeni,
nakarmieni, zjednoczeni, przemienieni w Boga i uczestniczymy w Boskiej naturze (por.
2 Pt 1, 4)<<”. W osobie kapłana jest zatem obecny przy chorym sam Chrystus, który
przebacza, uzdrawia, pociesza, bierze za rękę i mówi: „Ja jestem zmartwychwstaniem
i życiem. Kto we Mnie wierzy, choćby umarł, żyć będzie. Każdy, kto żyje i wierzy we
Mnie, nie umrze na wieki” (J 11, 25-26).
Rok Kapłański zakończy się w Uroczystość
Najświętszego Serca Pana Jezusa, 11 czerwca 2010 roku. W tym właśnie roku Papieska
Rada ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia będzie obchodzić 25. rocznicę swojego powstania.
Sługa Boży Jan Paweł II, nieodżałowanej pamięci, założył tę Dykasterię 11 lutego 1985
r., w liturgiczne wspomnienie Matki Bożej z Lourdes, w celu ukazania „troski Kościoła
o chorych, wspomagając tych, którzy pełnią wobec nich służbę, aby apostolat miłosierdzia,
którego pragną, odpowiadał coraz lepiej nowym wymaganiom” (Konstytucja Pastor Bonus,
nr 152).
Ta opatrznościowa zbieżność motywuje mnie zarówno do wyrażenia bliskości
z każdym z Was, Drodzy Bracia i Siostry Chorzy, jak i do skierowania do Was prośby
o nieustanną modlitwę i ofiarę cierpienia w intencji świętości Waszych ukochanych
kapłanów, aby z oddaniem i pasterską miłością pełnili zaszczytny urząd powierzony
im przez Chrystusa – Lekarza duszy i ciała. Zachęcam Was do odkrycia piękna modlitwy
różańcowej dla duchowego dobra kapłanów, przede wszystkim w miesiącu październiku.
Ponadto pragnę przypomnieć, że każdy pierwszy czwartek i pierwszy piątek miesiąca,
poświęcone odpowiednio Eucharystii i Najświętszemu Sercu Pana Jezusa, są dniami szczególnie
wskazanymi, aby uczestniczyć we Mszy św. i adoracji Najświętszego Sakramentu.
Chciałbym
też podkreślić, że modląc się za kapłanów, można w tym roku uzyskać specjalne odpusty.
Odnośny Dekret Penitencjarii Apostolskiej stwierdza: „Osoby w podeszłym wieku,
chorzy i wszyscy, którzy ze słusznych powodów nie mogą wychodzić z domu, mogą uzyskać
odpust zupełny, jeśli – w duchu wyzbycia się przywiązania do jakiegokolwiek grzechu
i z zamiarem wykonania, jak tylko będzie to możliwe, trzech zwykłych warunków odpustu
– we własnym domu albo tam, gdzie przeszkoda ich wstrzymuje, w dniach wyżej wskazanych
odmówią modlitwy o uświęcenie kapłanów i ofiarują z ufnością Bogu przez Maryję, Królową
Apostołów, swoje cierpienia i niewygody życia. Udziela się również odpustu cząstkowego
wszystkim wiernym, ilekroć pobożnie odmówią pięć razy Ojcze nasz…, Zdrowaś
Maryjo… i Chwała Ojcu… albo inną modlitwę specjalnie zatwierdzoną ku czci
Najświętszego Serca Pana Jezusa, by wyprosić kapłanom łaskę zachowania czystości i
świętości życia”.
Pragnę także powierzyć Waszym modlitwom pielgrzymkę kapelanów
szpitalnych z okazji 25-lecia istnienia Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Służby
Zdrowia, która odbędzie się w kwietniu przyszłego roku, najpierw do Lourdes, a potem
do Ars. Pomiędzy tymi dwoma francuskimi miasteczkami istnieje bowiem jakaś głęboka
i ścisła więź. Mówiąc o tym opatrznościowym związku w Liściena rozpoczęcie
Roku Kapłańskiego, Benedykt XVI przywołał słowa bł. Papieża Jana XXIII, który
w 1959 r. napisał: „Krótko przed zakończeniem przez św. Proboszcza z Ars pełnego niebiańskich
zasług życia, w innej okolicy Francji ukazała się Maryja niewinnej i pokornej dziewczynce,
by przez nią macierzyńskim upomnieniem wezwać ludzkość do modlitwy i chrześcijańskiej
pokuty; a dostojny Jej głos, do dziś poruszający dusze mimo upływu wieku, dźwięczy
długo i szeroko, jakby w nieskończoność. W rzeczy samej czyny i słowa kapłana, wyniesionego
do czci Świętych, którego setną rocznicę śmierci obchodzimy, jakby jakimś uprzedzającym
niebiańskim światłem oświetliły nadprzyrodzone prawdy, które objawione zostały w grocie
w Lourdes niewinnej dziewczynce. (...) Święty Proboszcz zawsze przypominał swoim wiernym,
że >>Jezus Chrystus, dawszy nam wszystko, co mógł nam dać, pragnie nas jeszcze uczynić
dziedzicami tego, co ma najcenniejsze, to znaczy swojej Najświętszej Matki<<”.
Wam
zatem, drodzy Bracia i Siostry cierpiący i chorzy, powierzam Kościół, który potrzebuje
ofiary Waszych cierpień i modlitwy, powierzam osobę Ojca Świętego Benedykta XVI i
wszystkich biskupów i kapłanów świata, którzy codziennie z troską zabiegają o Wasze
uświęcenie. Proszę Was o szczególną modlitwę za kapłanów chorych i doświadczonych
cierpieniem ciała, którzy każdego dnia, podobnie jak Wy, niosą ciężar choroby i bólu
wraz ze zbawczą mocą, która pokrzepia i leczy duszę. Módlcie się również o beatyfikację
i kanonizację Sługi Bożego Jana Pawła II. Módlcie się usilnie o liczne i święte powołania
kapłańskie i zakonne! Proponuję w tym celu piękną modlitwę Jana Pawła II, którą możecie
odmawiać każdego dnia. Módlcie się także za mnie! Również ja jako kapłan i biskup
liczę na Waszą modlitwę i ofiarę cierpienia, abym mógł jak najlepiej i w bojaźni Bożej
wypełnić zadanie Przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia,
powierzone mi przez Ojca Świętego. Ze swej strony zapewniam o mojej gorącej modlitwie
w Waszych intencjach. Wraz z moimi współpracownikami w Papieskiej Radzie w godzinie
modlitwy „Anioł Pański” modlimy się każdego dnia, powtarzając słowa Papieża Benedykta
XVI:
Módlmy się za wszystkich chorych,
a szczególnie
za tych najbardziej cierpiących,
którzy nie mogą w żaden
sposób zatroszczyć się o siebie,
ale są całkowicie zależni od troski
i pomocy drugich:
niech każdy z nich doświadczy w opiece tego,
kto jest obok,
potęgi miłości Boga i bogactwa Jego zbawczej Łaski.
Maryjo,
Uzdrowienie Chorych, módl się za nami!
(Anioł Pański, 8.02.2009)
W
tym duchu wzajemnej modlitwy udzielam Wam i Waszym bliskim oraz wszystkim, którzy
Wam posługują, mojego błogosławieństwa: w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.
X
Abp Zygmunt Zimowski
Przewodniczący Papieskiej Rady
ds. Duszpasterstwa
Służby Zdrowia
Watykan, 1 października 2009
Modlitwa Jana
Pawła II o powołania kapłańskie i zakonne
Duchu wiecznej Miłości,
który od Ojca i Syna pochodzisz, dziękujemy Ci za wszystkie powołania apostołów i
świętych, które użyźniły Kościół. Prosimy Cię, prowadź dalej to swoje dzieło. Pamiętaj,
jak w dniu Pięćdziesiątnicy zstąpiłeś na apostołów zgromadzonych na modlitwie wraz
z Maryją, Matką Jezusa, i wejrzyj na swój Kościół, który szczególnie potrzebuje dziś
świętych kapłanów, wiernych i wiarygodnych świadków Twojej łaski; Kościół potrzebuje
osób konsekrowanych, aby ukazywali innym radość tych, którzy żyją wyłącznie dla Ojca,
którzy sami przejmują misję i ofiarę Chrystusa, którzy miłością budują nowy świat.
Duchu Święty, odwieczne źródło radości i pokoju, to Ty otwierasz serca i umysły na
Boże powołanie; to Ty sprawiasz, że może się spełniać każde pragnienie dobra, prawdy
i miłości. Niech Twoje „błagania, których nie można wyrazić słowami”, wznoszą się
ku Ojcu z serca Kościoła, który cierpi i walczy dla Ewangelii. Otwórz serca i umysły
młodych chłopców i dziewcząt, aby nowy rozkwit świętych powołań ukazał światu wierność
Twojej miłości oraz by wszyscy mogli poznać Chrystusa prawdziwe światło, które przyszło
na świat, aby przynieść każdemu człowiekowi niezawodną nadzieję życia wiecznego. Amen. Castel
Gandolfo, 24 września 1997 r.