Ватыкан. У наступную нядзелю, 11 кастрычніка Папа Бенедыкт 16 падчас святой Імшы на
плошчы святога Пятра ў Рыме паднясе пяцёх блаславёных да алтару славы.
Гэтак, пасля папярэдняй падрыхтоўкі будуць кананізаваныя: заснавальнік на тэрыторыі
цяперашняй Ўкраіны ў 19 стагоддзі жаночай францішканскай Кангрэгацыі Сямейства Марыі
біскуп Зігмунт Шчэсны Фяліньскі; заснавальніца ў Францыі Кангрэгацыі Малых Cёстраў
Бедных дзева Марі дэ ла Круа Юган; заснавальнікі жаночых Кангрэгацый у Заходняй Еўропе
19 стагоддзя святар-даменіканец Франсіско Колл Гіпарт і святар Кангрэгацыі найсвятых
Сэрцаў Езуса і Марыі Жозэ Дам'ян Дэ Вюстэр; манах ордэна Цыстэрцыянаў Рафаэль Арнаіс
Барон. Спынімся сёння на асобе гэтага маладога чалавека: ён жыў напачатку 20
стагоддзя, паходзіў з уплывовай іспанскай сям'і, стаўся студэнтам архітэктурнага
факультэта Мадрыдскага універсітэта. Але праз 2 гады пакінуў навучанне і пайшоў служыць
манахам да Цыстэрцыянаў. Шмат разважаў над сэнсам служэння: прысвяціў дзённікі тэме
рашучасці для правільнага выбару маладым чалавекам дарогі жыцця. І сёння ягоны заклік
мець смеласць прымаць рашэнні ад маладосці, ягоныя разважанні аб індывідуальным
выбары: рэлігійнага паслугоўвання ці стварэння ачагу новага жыцця - жыцця ў шлюбе
- вельмі актуальныя. Рафаэль паказвае, што ўсе спробы скрывіць з маладосці жыццё
гульбой, пазбяганнем адказнасці прыводзяць да разбурэння асобы. Ён памёр маладым,
пакінуўшы прыклад глыбокага занурання ў малітоўную кантэмпляцыю, якая дазволіла
яму выйсці на пастаянны сяброўскі дыялог з Езусам і Мадоннаю, быў праніктуты любоўю
да таямніцы Эўхарыстыі.Памёр Ррафаэль Барон ва ўзросце 27 гадоў ў пэўнасці, што
ягоная тады цяжкая хвароба - дыябет дала штуршок для спелай падрыхтоўкі да жыцця
вечнага.