(28.09.2008 RV) Sot përkujtojmë 30-vjetorin e vdekjes së Papës Gjon Palit I.
Papa Luçiani , lindi në Kanale d’Agordo, qe Patrik i Venedikut nga 1969 deri më 1978,
kur u ul në fronin e Shën Pjetrit. 31-vjetori i fillimit të papnisë së tij u kujtua
më 26 gushtin e kaluar, pikërisht në ditën kur Patriku i Venedikut, Albino Luçiani,
qe ulur në katedrën e Shën Pjetrit. Një papni tepër e shkurtër, kjo e Gjon Palit I,
që zgjati vetëm 33 ditë, e megjithatë qe tepër e ngarkuar me veprimtari, që mbetën
në kujtesën e besimtarëve. “Mësues i së vërtetës dhe katekist i pasionuar”: kështu
e ka quajtur Papa Racinger Gjon Palin I, Papa Luçianin, “buzëqeshjen e Zotit”. Besnik
ndaj traditës e i gatshëm për t’ia hapur portën së resë Shërbëtori i Hyjit, Albino
Luçiani e kreu në mënyrë shembullore misionin baritor, duke i shërbyer Kishës si bari
i palodhshëm e duke e nxitur klerin dhe laikatin të ndjekë idealin e vetëm e të përbashkët
të Shenjtërisë. Këtë e tregon edhe fjalët e tij mahnitëse, me të cilat përshkruante
dashurinë e Zotit: “Ne jemi objekt i një dashurie nga ana e Zotit, që nuk perëndon
kurrë. E dimë: Ai i ka gjithnjë sytë e hapur mbi ne, edhe kur na duket se ka zbritur
nata. Është atë. E më tepër akoma, është nënë. Nuk do të na bëjë keq; dëshiron të
na bëjë vetëm mirë, të gjithëve. Bijtë, kur janë të sëmurë, duhen edhe më shumë nga
nëna. E edhe ne, në se rastësisht sëmuremi nga ligësia e dredhojmë rrugë, kemi edhe
më shumë shpresë se Zoti do të na dojë përsëri”. Kujtojmë se Gjon Pali I ndërroi
jetë më 28 shtator 1978.