(23.09.2009 RV)Filloi me fjalime të rëndësishme Asambleja e 64-t e OKB-së në
Nju Jork. Presidenti amerikan Barak Obama nguli këmbë për një bashkëpunim më të madh
ndërkombëtar para 120 krerëve të shteteve të mbledhur për shtatë ditë nga Nju Jorku
në G20-ën e Pitsburgut. Obama ilustroi me hollësi politikën e jashtme amerikane, të
ndryshme nga ajo e parardhësit të tij, Xhorxh Bush, duke shpjeguar katër përparësitë
e saj: bashkëpunimi kundër përhapjes së armëve bërthamore, sfida e ndryshimeve të
klimës, zhvillimi global dhe paqja. Si shenjë e impenjimit të tij personal, presidenti
Obama deshi të kryesojë mbledhjen e Këshillit të Sigurimit të OKB-së kundër përhapjes
së armëve bërthamore, duke u bërë kështu presidenti i parë amerikan që bën një gjë
të tillë. Obama arriti dje një rezultat të dukshëm në takimin tripalësh ndërmjet
tij, presidentit palestinez Abu Mazen dhe kryeministrit izraelit Benxhamin Netanijahu.
Në përfundim të takimit, Netanijahu lajmëroi se ekziston një marrëveshje me palën
palestineze për rifillimin e bisedimeve për paqen. Nga ana e tij, Abu Mazen përsëriti
kërkesën për bllokimin e përhapjes së ngulimeve hebraike. Të dëgjojmë profesoreshën
e historisë së marrëdhënieve ndërkombëtare në Universitetin e Firences, Maria Grazia
Enardu: Është e vërtetë se presidenti Obama hoqi praktikisht dorë nga kërkesa
për bllokimin e plotë të ngulimeve hebraike, por është e vërtetë edhe se u shprehu
të dyja palëve pakënaqësinë e thellë për vonesat në fillimin e bisedimeve për paqen.
Duket se u ka dhënë palëve tri javë kohë për të filluar të flasin e se gjatë takimit
është treguar i ashpër. Nga ana amerikane, ekziston vullneti i fortë për të bërë presion
mbi izraelitët për ngulimet hebraike dhe mbi palestinezët për kontrollin e terrorizmit.
Çështja është se ç’do të bëjnë amerikanët pas tri javësh për të verifikuar e inkurajuar
palët që të takohen në mënyrë më konstruktive.