Me 24 gusht kalendari kishtar përkujton Shën Bartolomeun Apostull
(24.8.2009 RV)Bartolomeu është njëri nga të Dymbëdhjetë Apostujt, që e ndoqën
Jezusin. Apostulli martir lindi në shekullin e I në Kanë të Galilesë, ndërsa vdiq
nga gjysma e shekullit I, në Siri. Emri i vërtetë i apostullit është Natanael,
që do të thotë “Zoti ka dhënë”. Emri Bartolome vjen nga aramaishtja “bar”, që do të
thotë ‘bir’ e “talmai”, që do të thotë ‘bujk’. Bartolomeu mbërriti tek Krishti përmes
Filipit apostull, i cili e njofton se kishin gjetur Jezusin, të birin e Jozefit nga
Nazareti. Natanaeli (Bartolomeu) i përgjigjet me një paragjykim: “A mund të dalë gjë
e mirë nga Nazareti?”. E Filipi ia kthen: “Eja e shih”. Prej këndej kuptojmë se në
lidhjen tonë me Jezusin nuk duhet të përqendrohemi vetëm tek fjalët; që ta njohim
mirë, kemi nevojë për një përvojë të gjallë. Zoti na befason, duke na bërë ta gjejmë
atë që kërkonim, pikërisht atje ku nuk e prisnim. Dëshmia e të tjerëve është
sigurisht e rëndësishme, sepse si rregull, e gjithë jeta jonë e krishterë fillon me
kumtimin që vjen deri tek ne përmes veprës së një ose disa dëshmitarëve. Por më pas
duhet të jemi ne vetë që hyjmë personalisht në lidhje të ngushtë e të thellë me Jezusin
Zot e Shpëtimtar. Është Shën Gjoni ai që na tregon takimin mes Natanaelit
e Jezusit i cili e apostrofoj “Ja një izraelitas i vërtetë, në të cilin nuk ka dredhi”.
E Natanaeli i befasuar përgjigjet: “Rabbě, ti je Biri i Hyjit! Ti je mbreti i Izraelit!”.
Kemi të bëjmë me pohimin e një feje të pastër, që nxjerr në dritë përmasën e dyfishtë
të Jezusit, atë njerëzore dhe Hyjnore. Nuk mund të mos i mbajmë para sysh dy
përmasat, sepse po të shpallim vetëm përmasën qiellore të Jezusit, krijohet rreziku
ta bëjmë Atë një qenie qiellore dhe të vagëlluar; e në qoftë se, përkundrazi, pranojmë
vetëm praninë e tij njerëzore në histori, e errësojmë përmasën hyjnore, që e cilëson
Krishtin në kuptimin e mirëfilltë të fjalës. Pas ngjalljes së Krishtit, Bartolomeu
qe predikatar endacak apo shëtitës në Armeni, Indi e Mesopotami. U bë i famshëm për
aftësinë e tij të shërimit të të sëmurëve. Bartolomeu qe dënuar me vdekje Persiane:
qe rrjepur për së gjalli e pasta qe kryqëzuar prej paganëve. Nuk kemi lajme të tjera
për Bartolomeun, i cili na mëson se bashkimi me Jezusin mund të jetohet e të dëshmohet
edhe pa kryer vepra të jashtëzakonshme por duke jetuar me fe e dashuri jetën e përditshme.