Indi: dita e paqes një vit pas dhunës kundër të krishterëve. Imzot Makado: “Gëzimi
i motrave të Nënë Terezës, dhuratë e madhe që jep Kisha”.
(23.08.2009 RV)Në Indi ka kaluar një vit nga koha kur nisi dhuna e fanatikëve
hinduistë kundër të krishterëve, që i kushtoi jetën 123 personave. Bashkësia e krishterë
e vendit e kremtoi këtë kryevjetor të dhimbshëm me një Ditë kushtuar e paqes e harmonisë.
U përgatit për këtë kremtim domethënës me lutje e takime. Dita e sotme, shpallur
nga Konferenca ipeshkvnore indiane, ishte edhe një rast i përshtatshëm për të përsëritur
impenjimin e të krishterëve për paqen. E këtë e thekson edhe ipeshkvi i Nashikut,
imzot Feliks Entoni Makado, në mikrofonin e Radio Vatikanit: Përgjigje:
- Me Ditën e paqes e të harmonisë, duam t’u japim njerëzve edhe këtë sinjal:
të ndërtosh paqen, do të thotë të promovosh klimën e harmonisë në vend. Të krishterët,
si gjithmonë, do të impenjohen të parët për paqen.
Pyetje: - Cilat
janë pengesat në rrugën për vendosjen e paqes?
Përgjigje: -
Gjendja nuk është normalizuar plotësisht. Mbetet gjithnjë frika, pasojë e asaj që
ngjau. E kjo, sepse goditja ishte me të vërtetë e fortë. Megjithatë, përvoja jonë
gjatë këtij viti tregon se nuk mungojnë përmirësimet: sot shumë njerëz janë kthyer
në shtëpitë e tyre. Rezultatet e zgjedhjeve të fundit qenë pozitive. Edhe në Orisë,
partia hinduiste mbeti e izoluar. Me këtë qeveri nuk favorizohet asnjë fe, por as
nuk diskriminohet. Forca jonë mbetet gjithnjë Ungjilli i Krishtit, prania e Kishës,
Korp i Krishtit. Prandaj e bëri këtë thirrje Kisha indiane.
Pyetje:
- Feja e Kryqi i Krishtit janë forca e vërtetë e të krishterëve, posaçërisht në
vende, ku sundon varfëria e dhuna. Ç’fryte sjell mes jush kjo forcë?
Përgjigje:
- Në këtë çast ndodhem në një nga shtëpitë e motrave të Nënë Terezës. Rreth
meje kam njerëz të mjerë, të braktisur, të harruar nga shoqëria. Buzëqeshjet dhe gëzimi
i motrave të Nënë Terezës janë një nga dhuratat më të mëdha që po japim ne, si Kishë.
Është një shërbim që e bëjmë për këto njerëz me gjithë gëzimin e zemrës, me vetëdijen
se nuk ka gëzim, pa vuajtje. Ky është misteri i Kryqit të Krishtit: Kisha është plot
dashuri, prandaj edhe do të vuajë gjithnjë!
Pyetje: - Mendoni se
persekutimi mund t’i zhdukë gjurmët e krishterimit?
Përgjigje: -
Kjo nuk ka ndodhur kurrë. Shumë kanë provuar ta shlyejnë, me persekutim, krishterimin,
por shpejt e kanë kuptuar se një gjë e tillë është pamundur, sepse gjaku i martirëve
do të jetë gjithnjë farë e të krishterëve të rinj.