„Adopcja duchowa księdza” i wspieranie go własną modlitwą jest celem tzw. Ruchu Margerytek
(Les Marguerites/The Daisy Movement). Kanadyjska inicjatywa nabrała szczególnego znaczenia
w obchodzonym w Kościele Roku Kapłańskim.
Pomysłodawczynią Ruchu Margerytek
w 1978 r. była Louise Ward, którą zainspirowała Margaret O’Donnald sparaliżowana od
młodości kobieta. Miała ona intuicję, by wszyscy kapłani byli zaadoptowani duchowo
przez modlących się za nich świeckich, siostry i diakonów. Ruch jest najbardziej aktywny
w kanadyjskich diecezjach Joliette i Rouyn-Noranda. Obecnie „margerytki” modlą się
między innymi za 70 księży pracujących na Syberii w diecezjach irkuckiej i nowosybirskiej.
„Margerytkę”
tworzy grupa siedmiu osób, które modlą się i ofiarują swoje cierpienia, za konkretnego
księdza, przez siedem dni w tygodniu. Są jak siedem płatków kwiatu wokół ósmego, którym
jest duchowny. Grupa wspiera modlitwą działalność duszpasterską księdza i jego życie
duchowe.
Podobna inicjatywa narodziła się 10 lat temu w Kolumbii. Członkowie
ruchu „Lazos de Amor Mariano” („Więzi Miłości Maryjnej”) w modlitwie i ofierze dnia
codziennego proszą Chrystusa o uświęcenie i wytrwałość w powołaniu dla kapłanów.
„Nie
wszyscy możemy robić rzeczy wielkie, ale wszyscy możemy robić małe rzeczy z wielką
miłością” – powtarzają za bł. Matką Teresą z Kalkuty członkowie ruchu duchowej adopcji
księży.