Papieskie intencje modlitewne na sierpień 2009

Zgodnie z papieską intencją ogólną modlimy się w tym miesiącu, aby opinia publiczna poświęcała więcej uwagi problemowi milionów wypędzonych i uciekinierów, a także by znaleziono konkretne rozwiązania dla ich tragicznej często sytuacji.

Ludzi zmuszonych do opuszczenia rodzinnych stron i tułaczki po świecie Kościół stale otacza troską, nie szczędząc im konkretnej pomocy. Papież często zwraca uwagę na ich problemy, zwłaszcza w swych dorocznych orędziach na Światowy Dzień Migranta i Uchodźcy. Przesłanie na obchody w 2007 r., poświęcił dotkniętym tym losem rodzinom. Zwrócił tam uwagę na „bolesną sytuację wszystkich migrantów, a zwłaszcza uchodźców, wygnańców, uciekinierów, ewakuowanych, prześladowanych”. Pisał o niewygodach i upokorzeniach milionów takich ludzi. Przypomniał, że Kościół zachęca do ratyfikacji dokumentów międzynarodowych, które „mają służyć obronie praw migrantów, uchodźców i ich rodzin”. Przez swoje instytucje i stowarzyszenia zapewnia on im pomoc prawną. „W tym celu zostały otwarte ośrodki zajmujące się sprawami migrantów, domy, gdzie znajdują schronienie, lecz wiele jeszcze pozostaje do zrobienia” – dodał Benedykt XVI.

W orędziu na obchody w 2008 r., Papież podjął problemy młodych migrantów. Zwrócił uwagę, że zjawisko to „obejmuje rosnącą liczbę osób z wszystkich warstw społecznych. Słusznie zatem instytucje publiczne, organizacje humanitarne, a także Kościół katolicki przeznaczają wiele zasobów, aby wyjść im naprzeciw i pomóc w trudnych sytuacjach”. Wśród ubiegających się o azyl młodzież stanowi kategorię szczególnie narażoną na niebezpieczeństwa – zauważył Ojciec Święty. „Chłopcy i dziewczęta trafiają często na ulicę. Pozostawieni są samym sobie, wykorzystywani przez ludzi pozbawionych skrupułów, którzy niejednokrotnie czynią z nich ofiary przemocy fizycznej, moralnej i seksualnej”.

Natomiast w orędziu na tegoroczny Światowy Dzień Migranta i Uchodźcy Benedykt XVI wzywa, aby te obchody stały się dla wszystkich „zachętą do tego, by żyć w pełni miłością braterską, nie wyróżniając nikogo ani nie dyskryminując – w przekonaniu, że naszym bliźnim jest każdy, kto nas potrzebuje i komu możemy pomóc”.

Ponadto Ojciec Święty poleca intencję misyjną. Mamy się modlić, aby chrześcijanom dyskryminowanym i prześladowanym w wielu krajach świata z powodu imienia Chrystusa przyznano ludzkie prawa, równość i wolność religijną, by mogli żyć i wyznawać swoją wiarę w wolności.

Sprawę tę Papież porusza także w swej najnowszej encyklice Caritas in veritate. Zwraca tam uwagę, że negowanie prawa do wolności religijnej to problem ściśle związany z ludzkim rozwojem. Chrześcijaństwo, tak jak i inne religie, może wnosić wkład w rozwój „pod warunkiem, że Bóg znajdzie miejsce również w sferze publicznej, ze szczególnym odniesieniem do wymiaru kulturowego, społecznego, ekonomicznego, a zwłaszcza politycznego”. Benedykt XVI pisze, że negowanie prawa do publicznego wyznawania własnej wiary i takiego działania, by prawdy wiary kształtowały życie publiczne, „powoduje negatywne konsekwencje dla prawdziwego rozwoju. Wykluczenie religii ze sfery publicznej, podobnie jak fundamentalizm religijny z drugiej strony, przeszkadzają w spotkaniu osób oraz w ich współpracy dla rozwoju ludzkości. W laicyzmie i fundamentalizmie zatraca się możliwość owocnego dialogu i pożytecznej współpracy między rozumem a wiarą religijną” – dodaje Ojciec Święty w encyklice Caritas in veritate.

ak/ rv