Rektori i Universitetit papnor lateranens dhe ministri italian i ekonomisë mbi enciklikën
“Caritas in Veritate”
(24.07.2009 RV)Të ndërthuren si
duhet teknologjia e globalizimi, të rimendohet zhvillimi duke vënë në qendër personin,
të pajtohen konkretisht në jetë llogjika e fitimit dhe ajo e dhuratës. Këto janë
disa nga sfidat, që Enciklika e Benediktit XVI “Caritas in veritate” shtron përpara
kulturës bashkëkohore, për të përballuar krizën aktuale e për të hedhur bazat e së
ardhmes. Mbi këto tema, u fol në Romë, në Auditoriumin Shën Piu X, ku u konfrontuan
Rektori i Universitetit Papnor lateranens, imzot Rino Fizikela, njëkohësisht president
i Akademisë papnore për jetën dhe ministri italian i ekonomisë e i financave, Xhulio
Tremonti. Një dokument i guximshëm, i kujdesshëm dhe i plotë, ku bëhen plane e
propozime. Kështu i komentoi imzot Fizikela fjalët e Papës në enciklikë: “Mendoj
se enciklika thotë shumë herë “po”: i thotë “po” një tregu që ka rregulla, një biznesi
të aftë për të bërë plane të frytshme edhe për shoqërinë, atyre investimeve ndërkombëtare,
që nuk janë thjesht një akt formal, por në gjendje të rishikojnë edhe një herë jo
vetëm përmasën ekonomike, por edhe atë njerëzore, baza e gjithçkaje. Pra, është një
enciklikë, që na fton të shohim përpara e të mos ndalemi para pengesave”. Në
dritën e krizës aktuale financiare, por edhe antropologjike, shpjegoi imzot Fizikela,
bëhet gjithnjë e më urgjente të rishikohen rregullat, duke vënë në qendër njeriun
dhe dinjitetin e tij të patjetërsueshëm, por edhe duke nxitur bashkëpunimin e plotë
të familjes njerëzore, e cila duhet të kontribuojë në zhvillimin e përbashkët. Prandaj,
secili duhet të marrë përsipër përgjegjësinë që i takon, theksoi imzot Rino Fizikela: “Ekonomia
nuk është vetëm një akt teknik, ajo ka të bëjë drejtpërdrejt me jetën e çdo personi
dhe me atë të shoqërisë. Secili prej nesh është pa dyshim protagonist, problemi është
nëse jemi të aftë, si protagonistë, të punojmë sëbashku e për pasojë të këndojmë një
këngë polifonike e jo si solistë”. Enciklika, pohoi nga ana e tij ministri
italian i ekonomisë dhe i financave, Xhulio Tremonti, është dokumenti i parë i madh
ku analizohet dhe reflektohet mbi botën e re. Një udhërrëfyes për politikën, i cili
na mëson se interesi nuk është vetëm ai i skontos, po në përgjithësi përfshin krejt
bashkësinë, se nuk mjafton iluzioni i “arritjeve me forcat tona”, por është i nevojshëm
impenjimi i ndërgjegjes për të mirën e përbashkët të shoqërisë njerëzore. Ta dëgjojmë
vetë ministrin: “Në një botë që përvijohet si një “tabula mundi” për t’u shkruar,
besoj se enciklika është kriter dhe udhërrëfyese themelore. Është dokumenti më i rëndësishëm,
më i jashtëzakonshëm, që qëndron mbi tryezën e politikës e kjo është një fazë, në
të cilën politika po eksperimenton. Pikërisht në këtë eksperimentim, në këtë kërkim
të sistemit të qeverisjes së botës, një dokument i këtij lloji është themelor”. Për
të menduar një lloj të ri zhvillimi, një ekonomi të re, e vërteta e thënë me dashuri
është themelore – pohoi imzot Fizikela. Po ashtu edhe etika, që veprimtaria shoqërore
të mos bëhet pre e interesave private dhe e llogjikës së pushtetit, me efekte shpërbërëse
mbi shoqërinë. Etika e jetës sëbashku me etikën shoqërore, nëse zbatohen, shmangin
sundimin e më të fortit mbi më të dobtin, dhe janë në gjendje t’u japin përgjigje
problemeve si emigracioni, papunësia, investimet ndërkombëtare etj.