Papa të rinjve të papunë në Jug të Italisë: Kisha nuk ju braktis! Meshtarëve: përngjajini Atë Pios!

(22.06.2009 RV) Ngjarja e fundit e vizitës së Benediktit XVI në San Gjovani Rotondo ishte takimi i mbrëmshëm me meshtarët, rregulltarët e të rinjtë, në Kishën e Shën Pios nga Pietrelçina. Papa ripohoi me forcë vlerën e Eukaristisë, të lutjes e të rrëfimit. Më pas i inkurajoi të rinjtë e kësaj zone, posaçërisht ata që po kalojnë çaste të vështira, për shkak të papunësisë.

“Atë Pio na fton të gjithë t’ia hapim zemrën mëshirës së Zotit, na nxit të jemi shenjtorë, dmth njerëz të sinqertë, miq të Jezusit”. Këtë theksoi Benedikti XVI, në kornizën sugjestive të Kishës kushtuar Shenjtit të Pietrelçinës. E fjala e tij, drejtuar klerit e të rinjve, u ndërpre disa herë nga duartrokitje të stuhishme. Papa e lidhi figurën e Atë Pios “fratit të përvujtë e meshtarit të zellshëm”, me atë të famullitarit të Arsit, Shën Gjon Vianejt, të cilit i kushtohet Viti Meshtarak, që sapo filloi:
“Ashtu si famullitari i Arsit, edhe Atë Pio na kujton dinjitetin dhe përgjegjësinë e shërbimit meshtarak. E kush nuk prekej thellë nga afshi me të cilin ai i rijetonte Mundimet e Krishtit në çdo kremtim eukaristik? Nga dashuria për Eukaristinë, në shpirtin e tij, ashtu si në atë të Famullitarit të Arsit, buronte gatishmëria e plotë për t’i mirëpritur besimtarët, në mënyrë të posaçme, mëkatarët”.
Edhe Atë Pio, si Shën Gjon Maria Vianej – vijoi Papa – u zbuloi besimtarëve të famullisë kuptimin e bukurinë e pendesës sakramentore. Frati shenjt i Garganos – vërejti Benedikti XVI – shkriu gjithë jetën, deri në vdekje, duke u kujdesur për shpirtrat e për kthimin e mëkatarëve në rrugën e Zotit. Kalonte orë e orë në rrëfyestore e, falë shërbimit të tij durimtar meshtarak, shumë njerëz gjetën rrugën e drejtë të jetës. Titulli më i lavdishëm që mund t’i japim Shenjtit Kapuçin është pikërisht ai i ‘Rrëfyesit’:
“Atëherë si mund të mos e llogarisim vlerën e pjesëmarrjes me devocion në kremtimin eukaristik e të afrimit sa më të shpeshtë tek Sakramenti i Rrëfimit? Posaçërisht Sakramenti i pendesës duhet vlerësuar shumë më tepër; meshtarët nuk duhet të lejojnë kurrë që rrëfyestoret të mbeten bosh e besimtarët ta shikojnë ftohtë këtë burim qetësie e paqeje”.
Njëherësh me vlerën e Sakramentit të Pendesës - shtoi Papa – Atë Pio na mësoi edhe vlerën e nevojën e lutjes. Ai lutej kudo e kurdoherë. E kështu u tregoi të krishterëve, e posaçërisht rregulltarëve, vlerën e pallogaritshme të uratës. Nganjëherë – pranoi Papa – mund edhe të çkurajohesh, kur shikon zbehjen e deri braktisjen e fesë, që vërehet në shoqërinë e shekullarizuar. Por Atë Pio na tregon se një shpirt i lidhur ngushtë me të Kryqëzuarin, arrin gjithnjë t’ua transmetojë pasurinë e Ungjillit edhe atyre që rrinë larg:
“Sigurisht duhen gjetur kanale të reja për t’ua komunikuar të vërtetën ungjillore burrave e grave të kohës sonë, por me që përmbajtja themelore e kumtit të krishterë mbetet përherë e njëjtë, është e nevojshme të kthehemi tek burimi i zanafillës, tek Jezu Krishti, që është ‘i njëjtë dje, sot e përgjithmonë e jetës”.
Më pas Benedikti XVI iu drejtua të rinjve, të cilët e shoqëruan me dashuri në të gjitha veprimtaritë e ditës në Shën Gjovani Rotondo. Papa i siguroi djemtë e vajzat, që e ndiqnin me admirim e vëmendje, se i njeh mirë problemet e tyre, të cilat krijojnë rrezikun ta zbehin entuziazmin tipik të rinisë. Ati i Shenjtë u ndal posaçërisht tek papunësia, që trondit dramatikisht jetën e shumë vajzave e djemve në Jug të Italisë. “Mos e humbisni guximin. Jini të rinj me zemër të madhe “ – i nxiti Papa, e shtoi:
“Kisha nuk ju braktis. E ju nuk e braktisni Kishën. Kemi nevojë për mbështetjen tuaj, që të formojmë bashkësi të krishtera plot jetë e shoqëri më të drejta e më shpresëdhënëse. E në se dëshironi të keni zemër të madhe, ndiqeni shkollën e Jezusit. Pikërisht një ditë më parë kundruam Zemrën e tij të madhe e plot dashuri për njerëzimin. Ai nuk do t’ju braktisë kurrë, kurrë nuk do ta tradhtojë besimin tuaj e kurrën e kurrës nuk do t’ju prijë në shtigje të gabuara”.
Ashtu si Atë Pio – tha në përfundim Papa – edhe ju duhet të jeni besnikë të Zotit Jezus, të cilit duhet t’i qëndroni pranë çdo ditë përmes lutjes e dëgjimit të fjalës së tij, duke praktikuar sakramentet e duke i përkitur me gjithë zemër familjes së tij, Kishës.