Alcide De Gasperi był człowiekiem wierzącym i mężem stanu „bez kompromisów i mieszania
porządków, z jasnym rozróżnieniem tego, co należy do polityka, a co do katolika”.
Mówił o tym kard. Giovanni Battista Re w siedzibie parlamentu w Rzymie podczas prezentacji
obszernej biografii o włoskim „ojcu zjednoczonej Europy”, będącym zarazem kandydatem
do chwały ołtarzy. Prefekt Kongregacji ds. Biskupów zaznaczył, iż zaangażowanie De
Gasperi w sprawy publiczne wynikało w istotny sposób z jego doświadczenia religijnego.
Dzięki temu był on gotów do współpracy z każdym, kto pragnął budować dobro wspólne,
a zarazem zachowywał jasne stanowisko w zasadniczych sprawach. „Kośćcem jego życia
była wiara pochodząca nie tylko z otrzymanej formacji, ale będąca owocem głębokiej
dojrzałości osobistej, znajdującej wyraz w wymiarze ludzkim oraz w wierności ideałom,
tak w chwilach sukcesu, jak i w porażkach” – stwierdził kard. Re.
Alcide De
Gasperi (1881-1954) był włoskim politykiem chrześcijańskim, jednym z rzeczników powojennego
pojednania i współpracy europejskiej. Karierę polityczną zaczął jeszcze przed pierwszą
wojną światową, dostając się w 1911 r. do parlamentu austriackiego (pochodził z okolic
należącego wówczas do Austrii Trydentu). W 1919 r. był współtwórcą Włoskiej Partii
Ludowej, więziony następnie przez reżim Mussoliniego. W 1943 r. stanął na czele Partii
Chrześcijańsko-Demokratycznej, którą kierował do końca życia. W latach 1945-1953 był
premierem w ważnym czasie przemian ustrojowych Włoch. Na arenie międzynarodowej był
rzecznikiem gospodarczego i obronnego zjednoczenia Starego Kontynentu. Współtworzył
Radę Europy oraz Europejską Wspólnotę Węgla i Stali.