Nanë e vertetë jam unë e Zotit Bír, E bija e tij un
jam, me gjith qi ai m’ka nanë; Ç’ n’amshim aj leu, por âsht gjithnji em Bir; Un
leva n’kohë, por prap ai mue m’ká nanë.
Aj âsht Krijuesi i em, por âsht em
Bír; Kreatyra e tij un jam, por ai m’ká nanë, Kje mrekullí e Zotit t’ishte em
bir, Nji Zot i amshuem e t’më kishte mue për Nânë
T’kenunt e kanë t’përbashkët
nânë e bir; E t’kęnun paçë prej birit t’ em unë nânë. E t’kęnun pat prej mejet
edhč em bir.
Masi prej Birit t’kęnun paçë un nânë Don thanë se, a kje me
mkat edhé em Bír, apor pa mkat jam un qi Atij i jam nânë.
Atë Vinçenc Prennushi,
vargje me frymëzim dantesk nga “Gjeth e lule”.