(14.05.2009 RV)‘Nazaret’ në hebraisht, ‘An-Nasira’ në arabisht, do të thotë
‘lulja e Galilesë’. Dyzet e pesë vjet më parë Pali VI e quajti ‘shkolla e Ungjillit’.
Qyteti hapet në formë amfiteatri mbi malet e para të Galilesë, në një lartësi
ndërmjet 350 e 495 metrash. Është qyteti më i madh arab i shtetit të Izraelit, më
i rëndësishmi i Galilesë e qendër e saj administrative. Qyteti i vjetër, bashkia e
të cilit është arabe, ka 40 mijë banorë, të krishterë e myslimanë. Në kodrat përqark
në vitet ’48 nisi të ndërtohej qyteti i epërm ‘Illit’, i populluar nga hebrenj emigrantë
(30 mijë banorë), që ka administratë më vete. Gjurmët e para të qytetit i takojnë
epokës së bronzit, por historia e tij e vërtetë nis me ngjarjet e mëdha ungjillore:
Lajmërimin e Zojës së bekuar, jetën e fshehtë të Jezusit, dëbimin nga sinagoga. Zona
nisi të banohej që në fillim të shekullit I, kryesisht nga judenj e të krishterë me
prejardhje hebraike, ndërmjet të cilëve, farefisi i Jezusit, që ishte në krye të Kishës.
Ky farefis ruante kujtimet e familjes e ndahej në dy degë: pasardhësit e fisit të
Jozefit e pasardhësit e fisit të Marisë. Shtëpitë e tyre u shndërruan në vende kulti
e kështu mbetën deri në ditët tona. Në shekullin V në Nazaret vendosen edhe të krishterë
me prejardhje nga paganët. Judenjtë e Nazaretit u bashkuan me persianët e Kosroes
II për të shkatërruar kishat e manastiret. Me fitoren e bizantinit Eraklio (629) u
dëbuan nga qyteti. Erdhën, më pas, arabët, që shkaktuan trazira të reja. Tankredi,
i emëruar nga kryqtarët Princ i Galilesë, i rindërtoi vendet e krishtera të kultit.
Por më 1187 Nazareti u pushtua rishtas, këtë herë nga Saladini, e iu rikthyer të
krishterëve vetëm në vitin 1240. Në vitin 1263 Bibars i rrënoi përsëri kisha e manastire
e fshati mbeti për më se 400 vjet i varfër e i banuar vetëm nga një numër i paktë
myslimanësh. Në vitin 1650, Emiri i Malit të Libanit e Princ i Galilesë, Fahredini
II, i dhuroi françeskanëve vendin e Lajmërimit të Zojës (dhuratë e përjetësuar në
lapidarin e hyrjes), ku ngritën shtëpinë e tyre të re. Këtu u strehua Napoleon Bonaparti
në vitin 1799. Nazareti pret çdo vit një milion vizitorë, dmth gjysmën e të huajve
që hyjnë në Izrael. Rruga kryesore e qytetit quhet e ‘Palit VI’, për kujtim të shtegtimit
të Papës (5 janar 1964). Këtu është selia e Vikariatit të Patrikut të Jeruzalemit
të latinëve për Izraelin, aktualisht Imzot Gjaçinto–Bulos Markuco. Në qytet janë të
shumta bashkësitë katolike: fretërit e vegjël, salezianët, salezianet, vëllezërit
e shkollave të krishtera, fatebenefrateli, motrat e Nigricisë, guanelianët etj etj.
Amfiteatri natyror, i zgjedhur për Meshën e Benediktit XVI sot, më 14. 05. 2009,
pranë pyllit të vogël ‘Gjoni XXII’, zë rreth 20 mijë vetë. Por ishin të pranishëm
45 mijë.