U Paraqit në Sallën e Shtypit të Vatikanit, Festivali i shkencës në Ouerri të Nigerisë.
(22.4.2009 RV)Një nismë, që tregon
se Afrika është në zemrën e Kishës, pas udhëtimit të Papës në kontinent e, para Sinodit
të ipeshkvijve në tetor. Kështu, atë Federiko Lombardi, drejtor i Sallës së Shtypit
të Vatikanit, paraqiti sot “Festivalin e shkencës”, që do të mbahet në Ouerri të Nigerisë,
nga 24 prill deri më 2 maj. Takimi zhvillohet nën patronazhin e Këshillit Papnor të
Kulturës e të Fondacionit Idis (Instituti për përhapjen dhe vlerësimin e kulturës
shkencore) – Qyteti i Shkencës në Napoli. Programi është i gjerë e do të përfshijë
universitete, pedagogë, punonjës shkencorë e studentë, të cilët do të diskutojnë mbi
tema të ndryshme, si ambienti, energjia, shëndeti, ushqimi, por edhe muzika. Njëri
nga objektivat është krijimi i një qendre shkencore në qytetin nigerian të Ouerrisë.
Nga Këshilli Papnor i Kulturës, foli kreu i dikasterit, imzot Xhanfranko Ravazi: “Shkojmë
aty jo për të bërë kërkime, por për të njohur shtigjet dhe rrugët që përshkon shkenca,
si në nivelin e punës rigoroze kërkimore-shkencore, ashtu edhe në nivelin e përhapjes
e vulgarizimit, po aq rigoroz”. Imzot Ravazi kujtoi më pas impenjimin e Këshillit
Papnor të Kulturës në analizën e marrëdhënieve të fesë me shkencën, të cilat, theksoi
ai, sillen rreth një parimi të lashtë të Kishës, përmendur shpesh nga Benedikti XVI: “Kthimi
tek “logos”, tek arësyeja me rigorozitetin e saj metodologjik, epistemologjik, me
identitetin e saj të thellë, në një epokë ku ndoshta mbizotëron më shumë “logo” (marka),
ndërsa është më e rëndësishme të mbizotërojë “logos”. Shkenca, kujtoi imzot
Ravazi fjalët e Papës Gjon Pali II, mund ta pastrojë fenë nga gabimi e bestytnia,
ndërsa feja mund ta pastrojë shkencën nga idhujtaria e nga absolutizmat e rreme. Në
fjalën e tij, presidenti i Fondacionit Idis-Qyteti i Shkencës, prof. Vitorio Silvestrini
nënvizoi si lindi interesi për realitetin afrikan, duke vënë në dukje rolin e Mesdheut,
urë me jugun e botës: “Ne jemi në Jug të Evropës, e Mesdheu na ndan nga Jugu
i botës. Derisa ndryshimet në fushën e mundësisë që na jepen, të pasurisë, të cilësisë
së jetës ndërmjet dy brigjeve të Mesdheut do të mbeten kaq të mprehta e kaq të rënda
siç janë tani, as për ne, që banojmë në anën e pasur, nuk është e mundur të mendohet
në një zhvillimi të drejtë e të barabartë, në një të ardhme në paqe e një të ardhme
të qëndrueshme”. Shkenca e teknologjia pra, si mjete të domosdoshme për zhvillimin
e qëndrueshëm të kontinentit afrikan, por edhe nxitje për brezat e rinj, gjithnjë
e më të interesuar për punën kërkimore-shkencore.