Watykan: abp Zimowski przewodniczącym dykasterii

Benedykt XVI mianował bp. Zygmunta Zimowskiego, dotychczasowego biskupa diecezji radomskiej, przewodniczącym Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Chorych i Służby Zdrowia, wynosząc go równocześnie do godności arcybiskupiej. Stanowisko to abp Zimowski obejmuje po 76-letnim kard. Javierze Lozano Barragánie, którego rezygnacja została przez Papieża przyjęta. Obok kardynałów Zenona Grocholewskiego i Stanisława Ryłko oraz bp. Antoniego Stankiewicza jest aktualnie czwartym Polakiem stojącym na czele watykańskich dykasterii.

Abp Zygmunt Zimowski urodził się 7 kwietnia 1949 r. w Kupieninie na terenie parafii Mędrzechów w diecezji tarnowskiej. Po ukończeniu liceum wstąpił do seminarium duchownego. 27 maja 1973 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk bp. Jerzego Ablewicza, ordynariusza tarnowskiego.

Po dwuletnim wikariacie w parafii św. Elżbiety w Starym Sączu został skierowany na studia specjalistyczne z zakresu teologii dogmatycznej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Tam uzyskał licencjat z teologii na podstawie pracy o soborowej konstytucji dogmatycznej «Lumen gentium». Zgodnie z wolą bp. Ablewicza kontynuował studia w Innsbrucku w Austrii. (Ich podjęcie opóźniały władze komunistyczne, które dwanaście razy wzywały duchownego po odbiór paszportu). Ostatecznie w roku 1982 ks. Zimowski uzyskał doktorat z teologii dogmatycznej.

Z początkiem lutego 1983 r. kapłan rozpoczął pracę w watykańskiej Kongregacji Nauki Wiary. Wówczas prefektem tej dykasterii był kard. Joseph Ratzinger. Jednocześnie ks. Zimowski włączył się w pracę duszpasterską w rzymskiej parafii Matki Bożej Dobrej Rady, a później, od roku 1991 pełnił posługę kapelana w Domu Macierzystym Sióstr Benedyktynek Wynagradzających Najświętszemu Obliczu Chrystusa Pana w Bassano Romano.

W okresie posługi na rzecz Stolicy Apostolskiej ks. Zimowski był postulatorem w Kongregacji do Spraw Kanonizacyjnych przy procesach Karoliny Kózkówny i ks. Romana Sitki – z diecezji tarnowskiej, jak też Marii Julitty Ritz – z diecezji Würtzburg w Niemczech. Podejmował też prace nad przygotowaniem „Katechizmu Kościoła Katolickiego”, zwłaszcza jego polskiego wydania. Współpracował również z Radiem Watykańskim.

W 1988 r. ks. Zimowski został kapelanem Jego Świątobliwości, a w 1999 r. – prałatem honorowym. 28 marca 2002 r. został mianowany przez Jana Pawła II biskupem radomskim. Uroczysta konsekracja biskupia i ingres odbyły się 25 maja 2002 r. Jako dewizę biskupią nowy ordynariusz radomski obrał słowa „Non ministrari sed ministrare” (Nie przyszedłem, aby mi służono, lecz aby służyć). Głównym konsekratorem był kard. Joseph Ratzinger, obecny papież Benedykt XVI. Współkonsekratorami zaś nuncjusz apostolski abp Józef Kowalczyk i bp Edward Materski, senior diecezji radomskiej.

Biskupi zebrani na 318. Zebraniu Plenarnym Episkopatu Polski wybrali bp. Zimowskiego członkiem Rady do Spraw Ekumenizmu Konferencji Episkopatu Polski, natomiast na 320. Zebraniu Plenarnym Konferencji Episkopatu Polski wybrany został przewodniczącym Komisji Nauki Wiary. Od października 2007 r. jest członkiem Rady Stałej Konferencji Episkopatu Polski. W marcu zeszłego roku zastąpił bp. Ryszarda Karpińskiego na stanowisku delegata ds. duszpasterstwa emigracji.

Bp Zimowski otrzymał doktorat honoris causa Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie. W 2008 roku został odznaczony przez prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za zaangażowanie na rzecz ratowania żydowskich zabytków cmentarnych.



PAPIESKA RADA DS. DUSZPASTERSTWA SŁUŻBY ZDROWIA została założona przez Ojca Świętego Jana Pawła II. Jako samodzielna dykasteria funkcjonuje od 1988 r. Autonomię otrzymała na mocy decyzji Jana Pawła II, zawartej w konstytucji apostolskiej Pastor Bonus z 1988 roku. Wcześniej funkcjonowała jako Komisja ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia i stanowiła część Papieskiej Rady ds. Świeckich. Komisja ta została utworzona w 1985 r. na mocy motu proprio Jana Pawła II Dolentium hominum.

Jej podstawowym zadaniem było uwrażliwianie i promowanie formacji, badań i działalności prowadzonej przez międzynarodowe organizacje, grupy i stowarzyszenia katolickie w dziedzinie zdrowia. Komisja koordynowała działania różnych instytucji kościelnych zajmujących się służbą zdrowia i jej problemami oraz wyjaśniała i rozpowszechniała nauczanie Kościoła w tej dziedzinie. Te zadania podjęła również po podniesieniu jej do rangi Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia. Dykasteria została zobowiązana też do utrzymywania kontaktów z Kościołami lokalnymi, a szczególnie z komisjami episkopatów pracujących w zakresie służby zdrowia. Jednym z zadań Rady jest także przygotowanie obchodzonego 11 lutego Światowego Dnia Chorego (ustanowiony 13 maja 1992 roku).

Papieską Radą ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia kieruje przewodniczący, którego wspomagają sekretarz i podsekretarz. W jej skład wchodzą członkowie i konsultorzy, posiadający nominację papieską i reprezentujący takie dykasterie Kurii Rzymskiej, jak Sekretariat Stanu, pięć kongregacji: Nauki Wiary, dla Kościołów Wschodnich, ds. Ewangelizacji Narodów, ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, ds. Wychowania Katolickiego, dwie papieskie rady: ds. Rodziny i "Cor Unum" oraz Papieską Akademię Nauk. W Radzie znajdują się też członkowie komisji episkopatów ds. służby zdrowia, zakonów szpitalnych i laikatu, w tym przedstawiciele międzynarodowych organizacji i stowarzyszeń katolickich.

jp/ RV, md, jl, jk (BP KEP)