(05.04.2009 RV)Sot Kisha katolike
kremtoi të Dielën e Larit e të Mundimeve të Krishtit. Po sot kalendari kishtar
përkujton shën Irenën, virgjër e shën Vinçenc Ferrerin. Nesër, e hënë, fillon Java
e Madhe: kremtohet, pra, e Hëna e Madhe. Këtë ditë Kisha përkujton edhe
shën Pjetrin nga Verona. E Hëna e Madhe, dita e parë e Javës së Madhe na
fton të reflektojmë mbi ngjarjet e fundit të jetës së Jezusit, deri në ditën e Pashkëve.
Ashtu si Maria në Betani, ftohemi ta nderojmë, me erën e mirë të uratës, Mësuesin
që vjen të vizitojë shpirtin tonë e t’i japë jetë.
Kremtojmë pastaj të
Martën e Madhe. Është nata e tradhtisë së Judës dhe e tronditjes së thellë të
Apostujve, nata kur Gjoni mbështet kokën mbi kraharorin e Mësuesit e Pjetri e mohon.
Por sidomos, është nata që pasqyron plotësisht dashurinë e Zotit për njeriun. Të martën
përkujtohet edhe Shën Gjon Pagëzuesi de la Salle. Të Mërkurën e
Madhe dëgjojmë përsëri pyetjen tragjike të tradhtarit, që vijon të jehojë në rrjedhë
shekujsh: “Thua jam unë, o Zot?”. Është një pyetje e tmerrshme që na trondit e na
bën të reflektojmë thellë edhe sot. Thua jam unë tradhtari? Nga kalendari kishtar
të mërkurën do të përkujtohet edhe Shën Amanci.
Liturgjia e Fjalës së
Hyjit, që do të ndjekim të Enjten e Madhe, na kujton se kelku i Zotit është
dhuratë shëlbuese. Kremtojmë Darkën e Mbrame të Krishtit, të Qengjit që flijohet për
shëlbimin tonë. Gjaku i tij lan flligështitë tona e lidh besën e re, përfundimtare,
me Zotin. Të ndalemi për ta adhuruar Sakramentin e dashurisë “deri në fund të fundit”.
Përkujtohet të enjten edhe Shën Dhimitri e Shën Valtruda. Të
Premten e Madhe në kujtesën e njerëzimit përsëritet fjala e fundit e Njeriut-Zot
që vdes në kryq: “Në duart tua, o Atë, po e lëshoj shpirtin tim!”. Ndjekim, këtë ditë,
në lutje, mundimet dhe vdekjen e Krishtit, njeriut të dhimbjeve, njeriut të butë,
të shpërfytyruar nga torturat e i afrohemi me besim kryqit të tij, si fronit të hireve. E
premtja na kujton edhe Shën Magdalenën e Kanosës.
Varri i Jezusit është
zhytur në heshtje të thellë. Eshtë heshtja e së Shtunës së Madhe. Zemra jonë
përgatitet për të kremtuar me gëzim Ngjalljen, Pashkët e Zotit. Kalendari kishtar
përkujton edhe Shën Stanisllaun e Shën Xhemën Galgani.
Vjen pastaj e Diela
kulmore e vitit: e Diela e Pashkëve të ngjalljes së Krishtit Zot.