Papa largohet nga Kameruni duke bërë thirrje për paqen dhe zhdukjen e padrejtësisë
e të urisë.
(20.03.2009 RV)Nisi shpejt e premtja,
ditë e katërt e shtegtimit apostolik të Papës në Afrikë, të cilën Ati i Shenjtë e
kaloi duke i dhënë lamtumirën Kamerunit e përshndetjen e mirëseardhjes Angolës, ku
pati menjëherë dy takime të rëndësishme: me autoritetet politike e diplomatike dhe
me ipeshkvijtë e vendit. Pasi kremtoi Meshën në Kapelën e Nunciaturës Apostolike
të Jaundesë, duke dalë nga Nunciatura, u takua me një grup Pigmejsh Baka, banorë të
pyejeve ekuatoriale, të cilët e prisnin për ta përshëndetur. Grupi përbëhej nga përfaqësues
të tri breznive: të mitur, të rinj e të moshuar. Para se të delte Ati i Shejtë, kishin
ndërtuar në oborr një kasolle me degë e gjethe e, të veshur me kostumet e tyre tradicionale,
vallëzuan para Benediktit XVI. Në përfundim të këtij takimi të shkurtër, i dhuruan
Papës një breshkë, një rrogoz e një shportë. Takim domethënës, që i kujton botës
dramën e këtyre njerëzve, të cilët shpyllëzimi i zonave ku jetojnë si endacakë,
po i lë pa burimet natyrore e simbolike, të nevojshme për mbijetesën e tyre biologjike
e kulturore. Pasi këtij takimi, Papa u nis drejt Aeroportit ndërkombëtar Nsimalen
të Jaundesë, ku u mbajt edhe ceremonia e lamtumirës. Ceremonia u zhvillua pranë Pavijonit
të nderit. Papa u prit në hyrje të ndërtesës nga presidenti i Kamerunit, Pol Bijá.
Të pranishme dhe autoritete të tjera të larta politike e civile, ipeshkvijtë e Kamerunit
dhe një grup i madh besimtarësh. Ceremonia nisi me parakalimin e Rojës së nderit,
me himnet e të dy vendeve dhe fjalimin e përshëndetjes, mbajtur nga presidenti i Kamerunit,
Pol Bijà. Pastaj, fjalimi i lamtumirës i Benediktit XVI, që nisi me një falënderim: “Pasi
përfundova fazën e parë të vizitës sime apostolike, dëshiroj t’ju falënderoj të gjithëve
për pritjen bujare që më bëtë këto ditë” – këtë theksoi Ati i Shenjtë
e në vijim kujtoi kremtimet liturgjike prekëse, me pjesëmarrjen e ipeshkvijve dhe
të besimtarëve të shumtë katolikë, takimin me anëtarë të bashkësive të tjera kishtare
e të tërë ata që u lutën me gjithë zemër, që kjo vizitë baritore të sjellë fryte
të begata për jetën e Kishës në Afrikë. “Ju kërkoj ta vijoni lutjen – u
tha Papa besimtarëve - që Asambleja e Posaçme e Sinodit të Ipeshkvijve të
Afrikës, të jetë kohë hiri për Kishën e mbarë Kontinentin, kohë përtëritjeje e impenjimi
të ri në misionin për ta çuar mesazhin shëlbues të Ungjillit në një botë tejet të
trazuar". Më pas Benedikti XVI rikujtoi me emocion skenat kryesore të vizitës,
që do të mbeten të pashlyeshme në kujtesën e tij: vizitën në Qendrën Kardinal Léger,
ku pa nga afër kujdesin që tregohet për të sëmurët e të gjymtuarit, disa nga anëtarët
më të ligshtë të shoqërisë sonë. Dhembshuria me të cilën trajtohen, e ngjashme me
atë të Krishtit për çdo njeri – theksoi Ati i Shenjtë – është shenjë e sigurtë shprese
për ardhmërinë e Kishës e të mbarë Afrikës. Kujtoi, më pas, edhe takimin me anëtarët
e bashkësië myslimane të Kamerunit, duke nënvizuar: “Ndërsa vijojmë rrugën
drejt mirëkuptimit më të madh reciprok, lutem që ndërmjet nesh të thellohet edhe
respekti e nderimi e ta fuqizojmë vendimin për të bashkëpunuar e për ta mbrojtur
dinjitetin e njeriut, dhuratë e Zotit vetë, mesazh që bota e sotme, e cila vijon të
shekullarizohet, ka shumë nevojë ta dëgjojë e ta kuptojë”. Ati i Shenjtë
u ndalua në mënyrë të veçantë tek takimet me bashkësinë katolike, duke kujtuar disa
nga çastet më vëllazërore të kaluara me ipeshkvijtë si dhe meshët, që i dhanë mundësinë
të takohej me një mori besimtarësh.Erdha këtu pikërisht për të jetuar bashkë
me ju çastin historik të shpalljes së Instrumentum laboris për Asamblenë e dytë të
posaçme të Sinodit të ipeshkvijve për Afrikën – shpjegoi Papa dhe theksoi: “Ky
është vërtetë çasti nga buron një shpresë e madhe për Afrikën e për mbarë botën”. Në
përfundim Ati i Shenjtë e ftoi popullin e Kamerunit ta vlerësojë rëndësinë e çastit
që i dhuroi Zoti e t’i përgjigjet thirrjes së Hyjit për pajtimin, shërimin e plagëve
e paqen në bashkësitë e në mbarë shoqërinë. Përpiquni me të gjitha forcat për ta
zhdukur padrejtësinë, varfërinë e urinë, kudo që t’i gjeni! – bëri thirje Papa - duke
e përfunduar përshndetjen e lamtumirës me fjalët: “Zoti e bekoftë këtë vend të bukur,
këtë “Afrikë në miniaturë”, vend që premton shumë, vend i lavdisë!”.