Fjala e kardinalit Bertone në Madrid mbi të drejtat e njeriut.
(05.02.2009 RV)Kardinali Tarçizio Bertone, sekretar i Shtetit të Vatikanit,
mbajti sot, pranë selisë së Konferencës ipeshkvnore spanjolle, në Madrid, një konferencë
mbi “Të drejtat e njeriut sipas magjisterit të Benediktit XVI”, në 60 vjetorin e “Deklaratës
Universale”, miratuar nga OKB-ja më 10 dhjetor 1948. Hirësia e Tij, që të martën e
kaluar në Spanjë me ftesën e ipeshkvijve iberikë, u takua me Mbretin Huan Karlos I,
me kryeministrin Hosé Luis Rodrigueth Zapatero dhe me liderin e opozitës, Mariano
Rahoi.
Sot, në orën 12. 00, sekretari i Shtetit të Vatikanit, në përfundim
të udhëtimit të tij dyditor, mbajti konferencën, gjatë së cilës theksoi posaçërisht
se ‘të drejtat e njeriut lindin nga kultura evropiane perëndimore, me zanafillë
të padiskutueshme të krishterë”. E kjo nuk është rastësi – vijoi. Këto të drejta bazohen
mbi bindjen e trashëguar nga hebraizmi, e cila na kujton se njeriu u krijua sipas
shembëllyrës së Zotit. Gjithsesi, sot, 60 vjet pas Deklaratës Universale, vërejmë
një ripërkufizim krejt të ndryshëm të të drejtave njerëzore individuale i cili, i
lidhur ngushtë me konceptet relativistike, po i bën këto të drejta gjithnjë më të
brishta, gjithnjë më pak universale e më pak të paprekshme. Por – siç pohon Benedikti
XVI – të drejtat e njeriut, e para së gjithash, e drejta për të jetuar, janë të shkruara
në zemrën e njeriut, si i tillë, e u përkasin të gjithë njerëzve, që nga zënia, në
vdekjen e natyrshme. Prandaj nuk mund të varen nga vendimet e mazhorancave, që ndryshojnë
herë pas here, as nga kulturat e as nga gjendja shëndetësore e njeriut. Liria, paqja
e drejtësia në botë – theksoi kardinali Bertone - bazohen pikërisht mbi të drejtat
e njeriut. E atje ku shteti dështon në përpjekjen për t’u garantuar popullsive të
veta respektimin e këtyre të drejtave, është e nevojshme që këtë përgjegjësi ta marrë
mbi vete bashkësia ndërkombëtare. Kardinali i kujtoi, më pas, të drejtat e familjes,
qelizë themelore e shoqërisë, të drejtat e gruas, e cila edhe sot e kësaj dite diskriminohet
për shkaqe fetare, kulturore e shoqërore e, akoma, të drejtat e prindërve për zgjedhjen
e lirë të edukimit të fëmijëve. Kardinali, duke vijuar të citojë Benediktin XVI, pohoi
edhe se mësimi i besimit në shkollat publike përkon plotësisht me parimin e laicitetit,
sepse është fakultativ e nuk hamendëson kurrfarë përkrahjeje të të vërtetave të fesë
nga ana e shtetit. Vjen, pastaj, çështja e njohjes së përmasës publike të fesë, të
cilën një farë konceptimi laicist, do të dëshironte ta kufizonte në sferën private
e vetjake. Nuk është shprehje e laicitetit – kështu mendon Papa – armiqësia kundër
çdo lloj forme të spikatjes politike e kulturore të fesë, ose kundër pranisë së simboleve
fetare në institucionet publike. E nuk është laicitet i vërtetë ta quash ndërhyrje
të padrejtë çdo qëndrim që mban Kisha përballë problemeve morale e shoqërore, që
kanë të bëjnë me njeriun e me dinjitetin e tij, duke kërkuar, kështu, mënjanimin e
pranisë së krishterë nga jeta civile e një vendi. Kisha – ripohoi Hirësia e Tij –
nuk kërkon privilegje, kërkon vetëm respektim të lirisë fetare. Së fundi, kardinali
Bertone bëri thirrje për veprimtari solidare në mbrojtje të të gjithë njerëzve, burrave
e grave, të cilëve u mohohen të drejtat themelore, sepse mungon shpërndarja e drejtë
e pasurive të tokës.