Sot u paraqit në Vatikan “Katalogu i dorëshkrimeve hebraike i Bibliotekës Vatikanase”.
(30.01.2009 RV)Vëllimi, botuar
vitin që shkoi, përfshin të gjitha dorëshkrimet në gjuhën hebraike që ruhen në Vatikan.
Bëhet fjalë për afro 800 dokumente që ruhen në 11 fonde të ndryshme, e që shkojnë
nga shek. IX deri në ditët tona. Botimi i kësaj vepre është një shembull domethënës
i bashkëpunimit ndërmjet institucioneve izraelite dhe atyre të Selisë Shenjte. Pikërisht
mbi rëndësinë e këtij botimi flet prefekti i Bibliotekës Apostolike vatikanase Imzot
Çezare Pazini:
Përgjigje: Ky është katalogu i parë i dorëshkrimeve vatikanase
që botohet që nga kohët e Xhuzepe Simonio Asemanit, domethënë që nga shtatëqindëshi.
Është një katalog me të vërtetë i plotë. Në të përfshihen 800 dokumente të bibliotekës.
Është voluminoz, ka 800 faqe dhe është fryti i punës tepër të madhe të bërë nga shumë
vetë e që ka zgjatur nja dhjetë vjet. Është i rëndësishëm sepse buron nga bashkëpunimi
i përpiktë ndërmjet Bibliotekës vatikanase dhe Institutit të Dorëshkrimeve Hebraike
në Mikrofilma (IMHM), që është institut i bibliotekës kombëtare dhe i universitetit
të Jeruzalemit i cili mbledh mikrofilmat e dorëshkrimeve hebraike nga e gjithë bota.
Mund të them me plot gojë se ishte një bashkëpunim shembullor në të gjitha etapat
e veta. Ishte i gjatë e nëse për një kohë kaq të gjatë bashkëpunimi funksionon dhe
ecën përpara do të thotë se çdo etapë është realizuar mirë.
Pyetje: Imzot Pazini,
bashkëpunimi ndërmjet institucioneve kulturore të Selisë Shenjte dhe atyre hebraike
që u realizua në këtë rast, është një fakt i jashtëzakonshëm apo jo?
Përgjigje:
Është diçka e zakonshme që në bibliotekën e Vatikanit të vijnë studiues nga e gjithë
bota, pra edhe hebrej, studjues nga Izraeli dhe kjo gjë ka ndodhur shumë herë. Më
parë kemi pasur edhe kontakte me institucionet e Izraelit. Kemi pasur ndonjë ekspozitë
apo ndonjë nismë tjetër. Sidoqoftë kontakti i parë i madh qe ai i shtatorit 2005:
një ekspozitë me dorëshkrimet e Bibliotekës Apostolike të Vatikanit. Në atë rast u
patën dërguan në Izrael katër dorëshkrime. U vu re se kultura me të vërtetë e ndihmon
bashkëpunimin. Kështu që secila palë vuri në përdorim kompetencën e vet nga pikëpamja
organizative si edhe nga ajo kërkimore, për t’i paraqitur ato dorëshkrime sa më mirë.
Këto vite ne kemi pasur një bashkëpunim shumë frytdhënës dhe që në përgjithësi ka
vajtur mbarë.