Benedykt XVI przeciwko kulturowemu pesymizmowi względem małżeństwa

Kwestię niezdolności psychicznej do małżeństwa w procesach dotyczących ważności zawartego związku podjął Papież na dorocznym spotkaniu z rozpoczynającą kolejny rok sądowy Rotą Rzymską. Przypomniał, że sprawą tą zajmował się już przed ponad 20 laty (w 1987 i 1988 r.) na podobnych spotkaniach z tym trybunałem Jan Paweł II. Przestrzegał on wówczas przed skandalem, jakim jest zbyt częste i niemal automatyczne orzekanie nieważności małżeństwa pod pretekstem niedojrzałości czy psychicznej słabości zawierających związek. Wskazywał na różnicę między dojrzałością psychiczną jako punktem dojścia w rozwoju osobowości a dojrzałością w sensie kanonicznym, która jest minimum wystarczającym do ważności małżeństwa w punkcie wyjścia.

Problem właściwego rozumienia niezdolności do małżeństwa pozostaje nadal bardzo aktualny – stwierdził 29 stycznia Benedykt XVI. Przypomniał, że niezdolność do zawarcia małżeństwa orzekać można tylko w przypadku rzeczywistych poważnych anomalii psychicznych, nie jedynie utrudniających, ale wprost uniemożliwiających podjęcie istotnych obowiązków małżeńskich. Zaproponował rozpatrywanie tych kwestii w świetle prawdy o osobie i małżeństwie.

„Należy przede wszystkim pozytywnie odkryć na nowo zdolność do zawarcia małżeństwa, jaką ma z zasady każda osoba ludzka ze względu na samą swą naturę jako mężczyzna czy kobieta – mówił Ojciec Święty. – Grozi nam bowiem popadnięcie w antropologiczny pesymizm, według którego w sytuacji obecnej kultury małżeństwo jest niemal niemożliwe. Zresztą w różnych regionach świata sytuacja ta nie jest jednakowa. Prawdziwa niezdolność do wyrażenia zgody małżeńskiej to jednak co innego, niż realne trudności przeżywane przez wielu ludzi, zwłaszcza młodych. Nie można ich ze sobą mylić, dochodząc do twierdzenia, jakoby związek małżeński był normalnie niemożliwy do pomyślenia ani zrealizowania. Przeciwnie, głoszenie wrodzonej zdolności człowieka do małżeństwa jest właśnie punktem wyjścia, by pomóc małżonkom w odkrywaniu naturalnej rzeczywistości tego związku oraz jego doniosłości w planie zbawienia”.

ak/ rv