Kard. Stephanos II Ghattas odznaczał się duchem dialogu i przyjaźnią względem wszystkich,
pełniąc wierną służbę Kościołowi. Tak o zmarłym 20 stycznia w Kairze emerytowanym
patriarsze katolicko-koptyjskim Aleksandrii pisze Papież w telegramie kondolencyjnym
do jego następcy, patriarchy Antoniosa Naguiba.
Andraos Ghattas urodził się
16 stycznia 1920 r. w Cheikh-Zein-el-Dine w Egipcie. Studia filozoficzno-teologiczne
odbył w Rzymie, gdzie w 1944 r. przyjął święcenia kapłańskie. Wykładał potem w seminariach
duchownych w Egipcie, a po wstąpieniu w 1952 r. do zgromadzenia misjonarzy pracował
też przez kilka lat w Libanie. W 1967 r. został biskupem Luksoru, a w 1984 r. administratorem
apostolskim patriarchatu Aleksandrii, zastępując chorego kard. Stéphanosa I Sidarousa.
Po jego rezygnacji synod koptyjski w 1986 r. wybrał bp. Andraosa Ghattasa na patriarchę.
Dla podkreślenia jedności ze swym poprzednikiem przybrał on wówczas jego imię. W 2001
r. patriarcha Stephanos II Ghattas został kardynałem, a w 2006 r. złożył rezygnację
z urzędu patriarszego.
W skład watykańskiej delegacji, która uda się
do Egiptu na pogrzeb zmarłego, wchodzi podsekretarz Kongregacji dla Kościołów Wschodnich,
prał. Krzysztof Nitkiewicz. Jak przypomniał on w wypowiedzi dla Radia Watykańskiego,
patriarcha Stéphanos Ghattas stał na czele Kościoła będącego wspólnotą stosunkowo
małą, liczącą najwyżej 250 tys. wiernych. Posiada ona swoje diecezje i parafie jedynie
w Egipcie, chociaż jak w przypadku wszystkich katolików Bliskiego Wschodu jest dosyć
duża emigracja.
Środowisko egipskie zdominowane jest przez muzułmanów, z których
wielu to fundamentaliści. „Nie ułatwia to pracy duszpasterskiej, zwłaszcza pracy z
młodzieżą, a jednym z priorytetów katolickiego Kościoła egipskiego są właśnie szkoły
– powiedział ks. Nitkiewicz. – Patriarcha Ghattas bardzo się o to wszystko troszczył.
Podczas jego pontyfikatu powstały dwie nowe diecezje, w Gizie i w Ismailii blisko
Góry Synaj. Poza tym wzrosła liczba duchowieństwa, sióstr zakonnych”. Zdaniem podsekretarza
Kongregacji dla Kościołów Wschodnich warto podkreślić właśnie ten ostatni fakt: „W
kraju zdominowanym przez muzułmanów, gdzie chrześcijanie są niewielką garstką, mieć
powołania kapłańskie czy zakonne graniczy niemal z cudem”.
Patriarcha Ghattas
był równocześnie przez cały okres sprawowania władzy czuł bliską jedność ze Stolicą
Apostolską, szczególnie z Janem Pawłem II, którego był rówieśnikiem. Bardzo często
się spotykali. Podczas pontyfikatu patriarchy Ghattasa doszło do wizyty Jana Pawła
II w Egipcie. Jak przypomniał ks. Nitkiewicz, wydarzenie to znacznie polepszyło relacje
chrześcijańsko-muzułmańskie oraz kontakty ekumeniczne katolickich i ortodoksyjnych
Koptów. „Niewątpliwie jego odejście jest wielką stratą dla wszystkich katolików i
wszystkich chrześcijan, którzy zamieszkują Egipt” – dodał ks. Krzysztof Nitkiewicz.