Styczeń 2009 roku, to początek okresu wielu podsumowań. Minie dwadzieścia lat od podpisania
porozumień Okrągłego Stołu, pierwszej tury wyborów do tzw. Sejmu kontraktowego, powierzenia
Tadeuszowi Mazowieckiemu misji tworzenia rządu czy polsko-niemieckiego pojednania
w Krzyżowej. To także rocznica przyjęcia przez Sejm PRL tzw. planu Balcerowicza, zastąpienia
określenia "państwo socjalistyczne" sformułowaniem "państwo demokratyczne" oraz zmiany
nazwy państwa na Rzeczpospolita Polska.
Zaczynamy rok wielkiego święta polskiej
demokracji. Z drugiej strony, mamy wrażenie, że obchody tych urodzin znów pokażą różnice
między skłóconymi środowiskami, a zwykli ludzie nie będą wiedzieli, o co chodzi elitom
politycznym i intelektualnym.
Dlatego w Przeglądzie Powszechnym rozpoczynamy
serię artykułów „Polska – ale jaka 1989-2009”. Będziemy próbowali pogłębić refleksję
nad minionym dwudziestoleciem. Spróbujemy poszukać odpowiedzi na ważne dzisiaj pytania,
takich jak o to, czego jako społeczeństwu udało nam się dokonać, jakie ponieśliśmy
porażki, w którym miejscu na drodze w budowaniu społeczeństwa obywatelskiego znajdujemy
się dzisiaj. Zapytamy o zdanie ważnych polityków, zarówno z prawej, jaki z lewej strony
sceny politycznej.
Ale minione dwadzieścia lat to nie tylko polityka. Także
kultura, której również poświęcone zostaną artykuły i wywiady od Nowego Roku.
W
pejzażu polskiej demokracji szczególne miejsce zajmuje Kościół. Już w styczniowym
Przeglądzie Powszechnym o roli i kondycji Kościoła w pluralistycznym społeczeństwie
piszą ojciec Dariusz Kowalczyk, prowincjał jezuitów, Mikołaj Foks z Radia Józef i
publicysta Roman Graczyk.
Głos w tej debacie zabiera także ojciec Stanisław
Opiela, tak zwany wskrzesiciel „Przeglądu Powszechnego” w 1984 r. Z naszym byłym redaktorem
naczelnym rozmawia reporter i pisarz Paweł Smoleński. A okazję do rozmowy stwarzają
nie tylko dwudziestolecie III Rzeczpospolitej, ale także sto dwudzieste piąte urodziny
„Przeglądu Powszechnego”.
Tym czytelnikom, którzy chcieliby poznać nieco początki
naszego pisma w kontekście klimatu XIX-wiecznej Europy polecamy artykuł pisarza Michała
Jagiełły pod tytułem „Zrozumieć swój wiek”.
Styczniowy „Przegląd Powszechny”
to jednak nie tylko historia i wspomnienia. O religii w przestrzeni publicznej pisze
Jurgen Habermas. Omawiamy książkę „Chrześcijaństwo przed nami”, będącą swego rodzaju
manifestem ideowym środowiska Centrum Kultury i Dialogu. Krzysztof Dorosz pisze, że
książka ta rzuca wyzwanie zarówno tym, którzy wstydzą się Boga, jak i tym, którzy
wiarę mają za naiwny zabobon. Lecz autorom zgromadzonych w niej tekstów daleko do
strażników religijnej ortodoksji, którzy ciskają gromy na wszelkiej maści innowierców.
Zgromadzone wokół Centrum Kultury i Dialogu grono świeckich i duchownych nie
chce współczesnego świata ani potępiać, ani się od niego odcinać. Pragnie natomiast
odważnie, choć pokornie, afirmować chrześcijańską wiarę jako niezbywalną wartość ludzkiego
istnienia. Nieco na marginesie książki, ale w odniesieniu do własnej biografii o tym,
czym katolicyzm nie jest pisze wieloletni publicysta katolicki Jan Turnau.
W
piątą rocznicę śmierci ojca Stanisława Musiała o jego empatii i nieustannym upominaniu
się o człowieka pisze natomiast ksiądz Michał Czajkowski.
Na koniec nasz stały
autor Andrzej Osiński kreśli sylwetkę Rene de Chateaubrianda, a Leszek Jerzy Jasiński
zastanawia się, czy Chiny zdominują gospodarkę świata. Zapraszamy do bogatego działu
recenzji oraz do komentarzy. Konserwatywny publicysta Tomasz Terlikowski tłumaczy
twarde stanowisko Kościoła w palącej dziś kwestii zapłodnienia in vitro. Natomiast
Piotr Kowalczuk wyjaśnia z Rzymu, jak doszło do gwałtownych ataków prasowych na hierarchię
kościelną, która jakoby nie chce stanąć po stronie prześladowanych na świecie homoseksualistów.
Styczniowy
„Przegląd Powszechny” poświęcony jest więc dwóm jubileuszom: dwudziestolecia wolnej
Polski; studwudziestopięciolecia swoich urodzin, miejscu religii i Kościoła we współczesnym
państwie oraz interesującym zjawiskom w sferach kultury, polityki i gospodarki.