(14.12.2008 RV)E Virgjina po rrinte pranë djepit, në shpellë, në Betlehem. I
këndonte Zotit, që flente e kthesa ishte ‘Amen”! Andërrojshe unë kaun e gomarin andërrojshe
Hyjin në krijim, e Krishti, ferishtja ma e bukur, flente pa asnjë andërrim! Agimi
i kohës po shperthen e andrrat i vesh krejt me dritë Maria e Virgjin andërron e
këndon, kryqin tue pritë! Agimi i kohës ndriçon, e andrrat prarohen një grimë, Marisë
i këputet kanga si këputet fjala në dhimbë.
Marrë nga ‘Natale in poesia’,
Antologia dal IV al XX secolo, Novara, 2006. fq 80