Benedykt XVI o potrzebie powtórnego zbliżenia estetyki i etyki w twórczości i życiu
Ojciec Święty przestrzegł przed poszukiwaniem tylko zewnętrznego piękna. Wskazał,
że taka postawa często ukazuje wewnętrzną pustkę i – szczególnie w przypadku młodzieży
– kończy się ucieczką do wyimaginowanych rajów. O pilnej konieczności prowadzenia
odnowionego dialogu między estetyką i etyką oraz między pięknem, prawdą i dobrem Benedykt
XVI pisze w przesłaniu do uczestników 13. sesji publicznej papieskich akademii. W
tym roku została ona zorganizowana 25 listopada przez Papieską Znamienitą Akademię
Sztuk Pięknych i Literatury Mistrzów przy Panteonie i przyświecało jej hasło: „Uniwersalizm
piękna: estetyka a etyka”.
Benedykt XVI wskazuje, że temat, o którym mowa,
wyznacza nie tylko współczesna debata o kulturze i sztuce, ale przede wszystkim codziennie
życie. Jesteśmy świadkami dramatycznego wręcz nieraz rozdziału między pięknem zredukowanym
tylko do tego, co zewnętrzne, czyli wyglądu, a pięknem i dobrem naszych czynów prowadzących
ku jakiemuś wyższemu celowi – podkreśla Papież. Odnosząc to do życia chrześcijan,
wskazuje na potrzebę przejrzystego świadectwa o pięknie miłości Boga. „Choć czasem
wydaje się, że świat goni za tym, co ulotne i powierzchowne, to jednak wciąż tęskni
za prawdziwym pięknem” – czytamy w przesłaniu. Ojciec Święty zachęca też do odkrycia
na nowo Listu do Artystów Jana Pawła II. „Waszą misją jest wzbudzanie w ludziach zadziwienia
i pragnienia piękna, kształtowanie duchowej wrażliwości i miłości do tego, co jest
autentycznym wyrazem ludzkiego geniuszu i odbiciem boskiego Piękna” – napisał Benedykt
XVI w przesłaniu do uczestników sesji publicznej papieskich akademii.
W czasie
spotkania wręczono specjalną nagrodę papieskich akademii. Została ona ustanowiona
w 1996 r. przez Jana Pawła II i jej celem jest popieranie badań młodych uczonych oraz
działalności szczególnie zasłużonych instytucji. Otrzymał ją włoski krytyk literacki
Daniele Puccini.