11 лістапада ў каталіцкім календары адзначаецца дзень сьвятога Марціна. Дзень святога
Марціна быў калісьці адным з самых прыкметных сьвятаў. Урачыстасьці ў ягоны гонар
доўжыліся тры дні, з 10 па 12 лістапада. Сам Марцін быў адным з самых улюбёных
сьвятых з агульнаеўрапейскім культам. Калі Беларусь была інтэгральнай часткай заходняга
сьвету, гэты культ быў пашыраны і ў Беларусі. Сьвятога Марціна згадваюць таксама
ў праваслаўнай традыцыі. Яго называюць Марцінам Міласэрным і ўшаноўваюць ягоную памяць
13 лютага. Марцін нарадзіўся каля 316 – 317 гадоў у рымскай правінцыі Панонія
– гэта сучасная Вугоршчына. Ягоны бацька быў легіянерам, які даслужыўся да пасады
трыбуна й заставаўся перакананым прыхільнікам рымскага паганства. Таму сьвядома назваў
сына ў гонар Марса — рымскага бога вайны. Калі пазьней бацьку перавялі служыць у італьянскую
Павію, Марцін пазнаёміўся зь мясцовымі хрысьціянамі. Вясною 339 году на Вялікдзень,
як было тады прынята, Марцін хрысьціўся. Пасьля звальненьня з вайсковай службы Марцін
зь некалькімі сябрамі заснаваў першую пустэльню ў Галіі, зрабіўшыся пачынальнікам
гальскага, а пазьней францускага манаства, і хутка слава пра ягонае сьвятое жыцьцё
разьнеслася па ўсёй Рымскай імпэрыі.