Kultura e mikpritjes dhe solidariteti vëllazëror janë vlerat që thekson Papa në mesazhin për Ditën e ardhshme botërore të emigrantit dhe refugjatit 2008.

(08.10.2008 RV) “Dishepujt e vërtetë të Krishtit njihen nga aftësia për t’i dashur e për t’i mirëpritur të gjithë”. Kështu shkruan Benedikti XVI në mesazhin për Ditën e 95-të botërore të të emigrantit e refugjatit, përqendruar tek tema: “Shën Pali emigrant, Apostull i popujve”. Shtytje për këtë temë – shton Papa – është përkimi me vitin jubilar kushtuar dymijë vjetorit të lindjes së Apostullit. Mesazhi i Atit të Shenjtë për këtë Ditë, që do të kremtohet më 18 janarin e ardhshëm, u paraqit sot paradite në Sallën e Shtypit të Vatikanit nga Kardinali Renato Rafaele Martino, kryetar i Këshillit Papnor për baritorinë e emigrantëve dhe endacakëve si dhe nga kryeipeshkvi Agostino Marketo, sekretar i të njëjtit dikaster.
Shën Pali u bë emigrant për t’iu përgjigjur thirrjes, ambasador endacak i Jezusit e misionar i vërtetë për emigrantët. Ai u shndërrua nga persekutues i të krishterëve, në apostull të popujve, duke u përpjekur gjithë jetën që mbarë njerëzimi ta njihte e ta donte Krishtin, në mënyrë që në Të, të gjithë popujt të bëheshin një popull i vetëm. Ky – vëren Ati i Shenjtë - edhe sot, në epokën e globalizmit, është misioni kryesor i Kishës. Mision - shton- që me kujdes të madh baritor i drejtohet universit të larmishëm të emigrantëve, përfshirë edhe, e sidomos, ata që janë viktima të skllavërive moderne. Duke paraqitur mesazhin e Papës, kardinali Renato Martino nënvizoi përmasën globale të emigracionit:

“Klima mbylljes e bën akoma më të trishtuar e më të hidhur jetën e shumë emigrantëve, duke i shtyrë të jetojnë në kushte të parregullta. Por fenomeni i emigracionit në botën e globalizuar bëhet gjithnjë më tepër i pandalshëm: prandaj problemi nuk zgjidhet duke mbyllur kufijtë. Shtetet duhet t’i pranojnë flukset e emigrantëve, natyrisht sipas rregullave të drejtpeshuara e solidare”.

 
Shën Pali – lexohet më tej në Mesazhin e Papës - u dallua për zellin apostolik e për shpirtin luftarak. I rrëmbyer nga Krishti, mbeti i bashkuar ngushtësisht me Të, e asnjë vështirësi nuk mundi ta pengonte në veprimtarinë e tij të guximshme ungjillëzuese në qytetet kozmopolite, si Roma e Korinti. Kontakti me këtë mozaik etnish e kulturash e nxiti Palin të propozonte modelin e një Kishe të hapur për të gjithë, pa dallime kulture e race, me frymë të vërtetë solidariteti vëllazëror. Edhe sot - nënvizon Ati i Shenjtë - mesazhi i shëlbimit duhet propozuar ashtu si e pati propozuar Apostulli i Popujve, duke pasur mirë parasysh situatat e ndryshme shoqërore e kulturore si dhe vështirësitë e posaçme të secilit emigrant. Por në skenën e sotme botërore – siç theksoi në Konferencë kryeipeshkvi Agostino Marketo, ka shumë gjëra që duhen parë me sy kritik::
 
“Të krijohet përshtypja se prej vitesh emigrantët trajtohen pa marrë fare parasysh arsyet që i shtyjnë të ikin. Kjo pasqyrohet edhe në përpjekjet për t’i penguar të hyjnë në vendet ku janë nisur e në marrjen e masave, që kanë për qëllim t’ua bëjnë sa më të pamundur jetën në ato vende. Për fat të keq, kjo sjellje e vendeve të veriut të Evropës, ka pasoja shumë negative edhe mbi politikat ndaj refugjatëve në jug të botës".

 
Duke folur për kulturën e mirëpritjes, kardinali Martino shpjegoi:
 
“Duhet lehtësuar integrimi gradual i emigrantëve, duke respektuar identitetin e tyre kulturor, e edhe atë të popullsisë vendase. Nga kjo buron praktika bujare e mikpritjes, që është bijë e parë e agapês”.

E ‘agape’ është dashuria vëllazërore pa kurrfarë interesi, fryt i heqjes dorë nga çdo përfitim, që karakterizon dhurimin e pastër ose shkëmbimin e pakushtëzuar të dhuratave, sepse edhe emigrantët më të varfër, kanë gjithnjë diçka për të dhuruar: dashurinë.
E në dashuri – shkruan Papa në përfundim të mesazhit – përfshihet gjithë mesazhi ungjillor, e dishepujt e vërtetë të Krishtit njihen pikërisht për dashurinë ndaj njëri –tjetrit e për mikpritjen e të gjithë njerëzve.