Papa uron që Lojërat Olimpiada e Pekinit të japë shembull me vlerë të bashkëjetesës
ndërmjet njerëzve
(04.08.2008 RV)Bukuria e bjeshkëve
e pritja festive e besimtarëve dhe e turistëve, ishin korniza në të cilën u kremtua
lutja e parë e Engjëllit të Tënzot e Benediktit XVI në Bresanone: “Dielli e drita
e tij, ajri që thithim, uji, bukuria e tokës, dashuria, miqësia, vetë jeta – tha Papa
– janë pasuri kryesore. Nuk mund t’i blejmë, por na dhurohen; janë gjëra – shtoi Ati
i Shenjtë– që nuk mund të na i marrë askush; që asnjë diktaturë, asnjë forcë shkatrrimtare
nuk mund të na i grabisë. Benedikti XVI përshëndeti edhe sportistët që do të
marrin pjesë në Olimpiadën e ardhshme të Pekinit, duke u uruar të arrijnë rezultatet
e dëshiruara, në frymën e vërtetë të garave olimpike. Në lutjen e Engjëllit të Tënzot,
Ati i Shenjtë foli për Palin VI, që do të përkujtohet pasnesër, në 30 vjetorin e vdekjes. Benedikti
XVI rikujtoi mbrëmjen e 6 gushtit 1978, festa e Shndërrimit të Jezusit, kur Papa Pali
VI u kthye në shtëpinë e Atit qiellor. “Si Kryebari i Kishës, Pali VI – tha Ati i
Shenjtë – i priu popullit të Hyjit në kundrimin e fytyrës së Krishtit, Shëlbues i
njeriut e Zot i historisë: “E pikërisht orientimi i mendjes e i zemrës drejt
Krishtit, ishte një nga bazat e Koncilit II të Vatikanit, qëndrim themelor, të cilin
paraardhësi im i nderuar Gjon Pali II e trashëgoi dhe e vijoi në Jubileun e madh
të Vitit 2000. Në qendër të çdo gjëje është gjithnjë e gjithherë vetëm Krishti: në
qendër të Shkrimeve Shenjte e të Traditës, në zemër të Kishës, në botë e në mbarë
universin”. Provania Hyjnore – shtoi Benedikti XVI - e thirri Gjon Batista
Montinin nga katedra e Milanos, në atë të Romës, në çastin më delikat të Koncilit,
kur intuita e të Lumit Gjoni XXIII rrezikohej të mos merrte formë: “Si të mos
e falënderojmë Zotin për veprimtarinë e tij baritore guximtare? Në sa, me kalimin
e kohës, vështrimi ynë mbi të kaluarën bëhet më i gjërë e më i vetëdijshëm, duket
gjithnjë më e madhe, pothuajse mbinjerëzore, merita e Palit VI në udhëheqjen e Takimit
të madh konciliar, të cilit i priu me suskes deri në fund, duke e drejtuar edhe në
fazën e shqetë të pas-Koncilit”. Mund të themi vërtetë – pohoi Benedikti XVI
– se hiri i Hyjit në Palin VI nuk qe i kotë: vlerësoi dhantitë e spikatura të zgjuarësisë
së tij dhe dashurinë e pasionuar për Kishën e për njeriun: “Ndërsa falënderojmë
Zotin për dhuratën e këtij Pape të madh, impenjohemi për t’i bërë tonat mësimet e
tij të çmuara”. Pas lutjes së Engjëllit të Tënzot, Papa përshëndeti organizatorët
e sportistët e Olimpiadës, që do të hapet në Pekin të premten e ardhshme, duke uruar
që secili të arrijë rezultatet e dëshiruara, në frymën e vërtetë të garës: “E
ndjek me simpati të thellë këtë takim të madh sportiv – më i rëndësishmi e më i
prituri në nivel botëror – e uroj që t’i japë bashkësisë ndërkombëtare një shembull
me vlerë të bashkëjetesës ndërmjet njerëzve me prejardhje të ndryshme, që respektojnë
dinjitetin e përbashkët. Uroj edhe një herë që sporti të jetë peng vëllazërimi e paqeje
ndërmjet popujve”. Duke iu drejtuar besimtarëve, Papa përshëndeti edhe në gjuhën
ladine: I recordi con ligrëdza… “Kujtoj me kënaqësi se Bredhi
i Krishtlindjes për Sheshin e Shën Pjetrit vinte nga Val Badia. Zoti i bekoftë luginat
tuaja. Ruajeni gjithmonë, sipas shembullit të Shën Jozefit nga Oaz – besimin për Zotin
e për Kishën”. Para se Papa të kremtonte lutjen mariane, ipeshkvi i Bolxano-Bresanones,
imzot Vilhelm Eger, kryesoi Meshën shenjte. Gjatë homelisë, prelati nënvizoi se “Jezusi
na jep edhe ushqimin për shpirtin. Ne, njerëzit, shtoi, kemi nevojë të madhe të kuptojmë
domethënien e jetës; e po aq e madhe është edhe dëshira jonë ta kemi gjithnjë pranë
Zotin. Jezusi – shpjegoi ipeshkvi – e shuan këtë uri, duke kumtuar se Hyji është pranë
nesh si atë e se ne jemi vëllezër e motra me njëri tjetrin. Ndërsa, pas lutjes
mariane, e më saktësisht, pasditen e djeshme, Papa vizitoi një Kishëz në zonën e Shën
Andreut, ku u ndalua për t’u lutur disa minuta.