Do rozwijania ewangelizacji oraz wspierania Kościoła w Chinach kontynentalnych wezwał
Papież biskupów z Hongkongu i Makau. Benedykt XVI przyjął kard. Josepha Zen Ze-kiuna
z Hongkongu wraz z jego biskupem koadiutorem, Johnem Tong Honem, oraz biskupa Makau,
José Lai Hung-senga. Przybyli oni z wizytą „ad limina Apostolorum”. Diecezje te, dawne
kolonie brytyjska i portugalska, leżą na terenie specjalnych regionów administracyjnych
Chińskiej Republiki Ludowej.
Ojciec Święty zauważył, że obydwa lokalne Kościoły
wezwane są do świadczenia o Chrystusie, patrzenia z nadzieją w przyszłość i przepowiadania
Ewangelii w obliczu wyzwań, przed którymi stoją tamtejsze społeczeństwa. W obliczu
niektórych negatywnych aspektów globalizacji Benedykt XVI zachęcił biskupów Hongkongu
i Makau do umacniania etosu moralnego tamtejszych społeczeństw. Podkreślił rolę szkół
katolickich i potrzebę bacznego czuwania nad ich potrzebami duchowymi. Wezwał biskupów,
aby czynili wszystko, co w ich mocy, aby placówki te nie upadły. Papież wskazał na
konieczność właściwego prezentowania chrześcijańskiego orędzia, aby dowieść, że można
być równocześnie autentycznie katolikiem i Chińczykiem. Zachęcił obydwie diecezje
do wspomagania Kościoła w Chinach kontynentalnych, podkreślając rolę „Caritas”. „Nigdy
nie wolno zapominać, że również dla Chin Chrystus jest Nauczycielem, Pasterzem i Zbawcą”
– podkreślił Ojciec Święty. Wyraził nadzieję, że niebawem także biskupi z Chin kontynentalnych
będą mogli przybyć do grobów świętych Piotra i Pawła. Pielgrzymka ta będzie znakiem
komunii z Następcą Piotra i Kościołem Powszechnym. Benedykt XVI zapewnił wspólnotę
katolicką w Chinach i wszystkich mieszkańców tego wielkiego kraju o swej modlitwie
i miłości.
Zwracając się do Ojca Świętego, kard. Joseph Zen Ze-kiun zaznaczył,
że katolicy obydwu diecezji, pomimo że stanowią niewielką mniejszość, cieszą się dużym
prestiżem społecznym. Ewangelizacji w ścisłym znaczeniu zawsze towarzyszyła praca
charytatywna i zaangażowanie w edukację. Do wieści pomyślnych biskup Hongkongu zaliczył
sporą liczbę osób dorosłych, które każdego roku przyjmują sakrament Chrztu. Tamtejszy
Kościół, w przeciwieństwie do Chin kontynentalnych, mógł w pełni przeżywać odnowę
zapoczątkowaną przez Sobór Watykański II. Silnie odczuwana jest potrzeba głębszej
formacji teologicznej i biblijnej. Do priorytetów należy duszpasterstwo młodzieży
i rodzin. W poszczególnych wspólnotach parafialnych dostrzega się spore zaangażowanie
wiernych. Niestety brakuje powołań lokalnych, zaś Kościół w Makau i Hongkongu opiera
swą działalność na pracy misjonarzy z innych krajów, w tym także z kontynentu afrykańskiego.
Za ważne wyzwanie obydwie diecezje uznają wychowanie młodzieży do czystości i przeciwstawienie
się zagrażającym rodzinie nurtom hedonizmu i konsumizmu oraz działaniom wymierzonym
w świętość ludzkiego życia.
Makau przez 440 lat (1557-1999) należało do Portugalii,
zaś Hongkong przez 150 lat (1842-1999) do Wielkiej Brytanii. W liczącym niemal 7 mln
mieszkańców Hongkongu katolicy stanowią 5 proc. ludności (344 tys.). W diecezji pracuje
283 kapłanów. Natomiast w Makau na 446 tys. mieszkańców jest 18 tys. katolików. Stanowi
to nieco ponad 4 proc. ludności. Pracuje tam 76 kapłanów. Diecezja Makau powstała
432 lata temu i zależy bezpośrednio od Stolicy Apostolskiej. Natomiast diecezja w
Hongkongu została utworzona w roku 1946 i formalnie należy do metropolii w Kantonie.
Większość ludności tych terytoriów to wyznawcy tradycyjnego chińskiego synkretyzmu
religijnego, w którym współistnieją elementy buddyzmu, konfucjanizmu i taoizmu. Chrześcijanie
stanowią 10 proc. ludności.