(25.06.2008 RV)Lindur në një familje fisnike të Verçelit (Itali), Gulielmi
u bë murg dhe vendosi të shkonte në Palestinë. Gjatë shtegtimit, u ndalua në Irpinia,
ku themeloi Kongregatën benediktine të Montevergjines, organizuar sipas rregullave
të jetës së kuvendeve benediktine. Duke ndjerë nevojën e jetës vetmitare, emëroi pasardhësin
në drejtimin e Kongregatës, nga e cila u largua, por pa e gjetur vetminë e dëshiruar.
Gjithnjë në shtegtim, themeloi kuvende të tjera, ndërmjet të cilave, atë të të Shëlbuemit,
të ndarë në dy pjesë, për rregulltarë e për rregulltare. Veprimtaria e tij e palodhshme
e çoi edhe më larg , drejt Roka San Feliçes, Fogjas e Troias. Ideali i jetës asketike
që propozoi, lidhur ngusht me Rregullën Benediktine, i jepte më shumë hapësirë lutjes
e kundrimit. Gulielmi vdiq në kuvendin e Goletos më 24 qershor 1142 e nisi të nderohej
menjëherë si shenjt nga bashkësia e tij. Disa ipeshkvij autorizuan edhe kultin publik,
që, duke nisur nga viti 1785, u shtri në mbarë Kishën. Më 1807 trupi i tij u vendos
në Montevergjine. E vijon të pushojë në paqe edhe sot e kësaj dite në atë kuvend,
ku gjatë Luftës II Botërore u ruajt në fshehtësi të plotë, Sindona e Shenjtë e Torinos.