Neapol: beatyfikacja s. Marii Józefiny od Jezusa Ukrzyżowanego
Matka, siostra, przyjaciółka, która mimo życia klauzurowego była blisko najbardziej
potrzebujących – tak wyniesioną do chwały ołtarzy s. Marię Józefinę od Jezusa Ukrzyżowanego
wspominają mieszkańcy Neapolu. Włoska karmelitanka spędziła w tym mieście całe swoje
życie. 1 czerwca w tamtejszej katedrze zostaje wpisana w poczet błogosławionych. Uroczystości
w imieniu Benedykta XVI przewodniczył prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych kard.
José Saraiva Martins.
Ks. Luigi Boriello, postulator w procesie beatyfikacyjnym
s. Marii Józefiny, podkreśla w wypowiedzi dla Radia Watykańskiego, że jest ona przykładem
całkowitego utożsamienia się z krzyżem Chrystusa i bezgranicznego oddania dla innych:
„Współczesny świat odrzuca cierpienie, nie chce zrozumieć jego sensu. Maria Józefina
może wydać się nam więc anachroniczna. Trwa przy ludziach odrzuconych, opuszczonych,
ostatnich. Dodaje im otuchy i przywraca nadzieję. Na tym polega jej aktualność. Utożsamia
w sobie całe zło i cierpienie świata. Jej życie to przecież niekończący się łańcuch
cierpień. Wiele lat spędziła na wózku inwalidzkim. To nie jest los, który każdy z
nas jest w stanie zaakceptować. Ona przyjmuje wolę Boga i w ten sposób przynosi nam
przesłanie nadziei”.
Jak podkreśla ks. Boriello, Maria Józefina zapisała się
w historii, jako matka, przyjaciółka i siostra, która w swym życiu – do końca i bezkompromisowo
- odczytywała na nowo przesłanie św. Pawła o mądrości Krzyża. Miłość i utożsamienie
z cierpiącym Chrystusem czynią ją solidarną z cierpieniami wielu, szczególnie neapolitańczyków,
którzy w tamtym czasie przeżywali czas wielkiego upadku moralnego, społecznego i religijnego.
„Jej świadectwo także dziś niesie nadzieję, ponieważ ona swoim uczyniła cierpienie
świata – stwierdził postulator. – Lubię patrzeć na nią, jako na matkę, siostrę i przyjaciółkę,
która mimo życia za klauzurą pozostaje zawsze przy boku ludzi cierpiących czy przeżywających
chwile załamania”.