Një tufë me vargje kushtuar Zojës së Bekuar nga poetët shqiptarë
(22.05.2008 RV)Zemrës së shugurueshme së Zojës së Bekueme.
1 O Zêmra e Zojës, kû mshrira, Posë Njat qi rruzullimin Sundon e
pakthellimin, Má ambel n’qiellë shkelxen, 2 Ti Zêmer Nanet t’ambel Jé
p’r atë qi s’e lodhë mkati; Prej Teje kurr i ngrati Fajtuer pa gzim nuk kthen. 3
T’nderon Tý qiella e toka, T’nderon Tý vetë yt Bír: Ti jé zamaku i dlír, Qi
gjarpni s’e helmoi. 4 Prej gjakut t’and t’kulluem Zêmra e Njatij
u mishue, Qi pezull tue peshue M’kryq deken e pushtoi. 5 Pra t’falmi,
o Zêmra e dashtun, S’cillës Ejlli n’qiellë e nieri T’biejn para n’gjûj e i mjeri Ndihmen
t’a lypë me lot. 6 Merr zêmrat t’ona, o Virgjin, Ti mundesh me i
pertrî; Dergojau njatë dashtní Qi zêmren e ké plot. 7 O Nanë,
pre’ Zêmres s’ate Gzim Zêmra e Krishtit ká Dý zêmra kurr pergjá Mâ fort
n’dashtni nuk kan. 8 Si mundmi me t’u falun Si duhet na Tý, o Zêmer, Na
qi kem’ qitë nen thémer Gjakun e Birit t’an’ ? 9 O bijt e mi ktû
eni: (Na thrret kshtû e lumja Zojë), Kush t’m thrrase mue n’nevojë Un ndihmen
kurr s’i a ndal’. 10 Rreth meje t’tanë shterngohi, Nen hije t’ême
eni, Pse n’ç do rrezik qi t’keni, Un zot gjithmonë ju dal.
Atë
Gjergj Fishta OFM; ‘Vallja e Parrizit’, fq. 107-109