Një tufë me vargje kushtuar Zojës së Bekuar nga poetët shqiptarë

(14.05.2008 RV)Leu xha Krishti e nd’ato duar
 
Leu xha Krishti e nd’ato duar,
fanmira duar, i fjuturoi.
Ora çë thé kúr ti e pé,
o Shën Mërí, e të façoi ?
Thirre ti fort: “O biri im,
oj malli im, oj jeta ime,
oj belic’, oj kutëndic’,
oj parrajs, oj drita ime!
Mír se erdhe, ea të tè puthënj,
ea të t’lusënj u dit e vjet,
vet t’e lidhënj vet t’e zgjidhënj
dua këtë jet’ vet vet.
Vetëmith dua u t’ e shtërngonj
e t’e dërtonj belicën time;
ai ësht imi, ju mos m’e ngini,
u të t’mbánj, zëmëra ime”.
Kështu i fjit jëma e békuar
kúr ndë duar të bír e kish’,
por e lëmon, por e shtërngon
e por e puthën e i jip sis.
Oj ëm’e virgjër, oj ti fanmír,
oj pasiqír oj ndéra jon’,
thuajm si e pate, o e pámëkate,
Gjithë këtë hjé me tën’Zon’.
 Jul Variboba, nga “Gjella e Shën Mërisë Virgjër”.