Melchitami nazywano chrześcijan, którzy przyjęli chrystologię soboru chalcedońskiego.
Melchita to w językach semickich "poddany króla" (od melka - król, imperator).
To właśnie cesarz bizantyjski popierał prawowierną doktrynę soboru chalcedońskiego
– wyjaśnia ks. Krzysztof Nitkiewicz, podsekretarz Kongregacji dla Kościołów Wschodnich.
Kościoły melchickie przyjęły najpierw tradycję bizantyjską, a potem, już w
imperium otomańskim, zostały zarabizowane. Dlatego językami liturgicznymi są grecki
i arabski. Do 1054 r. patriarchaty melchickie były w jedności z biskupem Rzymu. Potem,
jak wiadomo, nastąpił rozdział pomiędzy Wschodem i Zachodem chrześcijaństwa. Na początku
XVIII w. znaczna grupa melchitów wróciła do jedności z Papieżem. W roku 1724 mamy
pierwszego patriarchę katolickiego tego Kościoła.
Patriarchat ma 25 diecezji
i egzarchatów, które obejmują ok. 2 mln wiernych. Patriarcha Grzegorz jest bardzo
zaangażowany w ruch ekumeniczny. Promuje m.in. ideę wspólnego obchodzenia Wielkanocy
przez wszystkich chrześcijan. Jednocześnie podkreśla arabski charakter Kościołów chrześcijańskich
na Bliskim Wschodzie. Ponieważ kultura arabska łączy żyjących tam chrześcijan i muzułmanów,
patriarcha rozwija na tej bazie kontakty ze światem islamu.