Tożsamość szkół katolickich i posługa prawdy to główne tematy podjęte przez Ojca Świętego
na spotkaniu z profesorami, młodzieżą i osobami odpowiedzialnymi za kościelne placówki
edukacyjne. Odbyło się ono na Katolickim Uniwersytecie Ameryki w Waszyngtonie.
Benedykt
XVI zauważył, że edukacja jest integralną częścią misji Kościoła. Przypomniał ogromne
osiągnięcia katolików amerykańskich w tej dziedzinie, określając to jako „apostolstwo
nadziei”. Zaapelował o zapewnienie bytu szkołom katolickim, a jednocześnie dostępu
do nich młodzieży z wszystkich warstw, niezależnie od statusu materialnego i społecznego
rodziców. „Żadnemu dziecku nie można odmówić prawa do wychowania w wierze, które z
kolei karmi duszę narodu” – stwierdził Papież.
Benedykt XVI wskazał, że w szkole
katolickiej należy patrzeć na człowieka przez pryzmat tajemnicy Słowa, które stało
się ciałem. Ma być ona miejscem, gdzie intelekt, wola, umysł i serce są w pełni oddane
Bogu. Pracownicy tych placówek muszą przyjmować prawdy, które objawia Chrystus, zaś
wiara ma znajdować konkretny wyraz w życiu. W tej perspektywie dostrzegamy, że współczesny
„kryzys prawdy” ma swe korzenie w „kryzysie wiary”. W placówkach katolickich niezbędne
jest krzewienie osobistej więzi z Jezusem Chrystusem, a także wspólnotowego świadectwa
o Jego prawdzie – zaznaczył Ojciec Święty.
Papież zauważył, że w działaniach
edukacyjnych obok kształtowania intelektu należy też docenić formowanie woli oraz
wychowanie do wolności mającej zakorzenienie w Bogu. Tożsamość katolicka nie zależy
od liczby uczniów będących katolikami ani tylko od ortodoksyjności programów. Wymaga,
by pod każdym względem w placówkach tych obecne było kościelne życie wiary – podkreślił
Benedykt XVI.
Wobec głosów kwestionujących wartość publicznego wkładu Kościoła
Ojciec Święty wskazał, że jego misja wiąże się z dążeniem ludzkości do prawdy. Wykładając
prawdy objawione służy on całemu społeczeństwu, przestrzegając przed niebezpieczeństwem
pragmatycznego podejścia do prawdy, zwłaszcza gdy chodzi o podstawy ludzkiej moralności
i etyki. Pozwala to na prowadzenie racjonalnej, uczciwej i odpowiedzialnej debaty
publicznej. Kościół stoi też niestrudzenie na straży kategorii dobra i zła. Bez nich
nadzieja usycha, ustępując przed pragmatycznymi kalkulacjami użyteczności. Sprawiają
one, że człowiek staje się niewiele więcej jak pionkiem na ideologicznej szachownicy
– stwierdził Papież.
Benedykt XVI wezwał wychowawców katolickich, by pomagali
młodzieży wyzwalać się z ograniczeń pozytywizmu; by otwierali ją na prawdę, Boga i
Jego dobro, kształtując jej sumienie. Wobec pogoni za nowościami oraz relatywizmu
do ich zadań należy „miłosierdzie intelektualne” – krzewienie w wychowankach dążenia
do autentycznej doskonałości i szczęścia. Chodzi o prowadzenie młodzieży ku głębokiej
satysfakcji, płynącej z realizowania wolności w powiązaniu z prawdą. Trzeba też wyraźnej
relacji między wiarą a wszelkimi aspektami życia rodzinnego i obywatelskiego. Wtedy
młodzież odkryje, w czym i w kim można pokładać nadzieję. To zainspiruje ją do działań,
które wzbudzą nadzieję w innych.
Zwracając się do katolickich środowisk naukowych
Ojciec Święty podkreślił znaczenie wolności akademickiej. Jednocześnie zauważył, że
wszelkie próby używania jej do uzasadnienia stanowisk sprzecznych z wiarą i nauczaniem
Kościoła mogą sprzeniewierzyć się tożsamości i misji uniwersytetu, która jest ściśle
związana z Urzędem Nauczycielskim Kościoła, nie zaś od niego niezależna.
Na
tożsamość placówek katolickich wpływa również świadectwo życia ich pracowników. Ich
obowiązkiem jest zapewnienie, aby młodzież poznawała naukę katolicką oraz zasady życia
wiarą. Jakiekolwiek odejście od Ewangelii i Magisterium Kościoła powoduje osłabienie
tożsamości katolickiej, prowadząc do zamętu moralnego, intelektualnego i duchowego
– przestrzegł Benedykt XVI.
Papież zachęcił katechetów, aby pomagali młodym
ludziom w harmonijnym łączeniu wiary, życia i kultury. Zaapelował też do zakonnic,
zakonników i księży, by nie porzucali prowadzenia apostolskiej pracy w szkołach i
z entuzjazmem zajmowali się budzeniem do życia konsekrowanego.
Ojciec Święty
zaapelował:„Bądźcie świadkami nadziei. Ożywiajcie swe świadectwo modlitwą.
Uzasadniajcie nadzieję, która w was jest, żyjąc prawdą, której nauczacie. Pomagajcie
powierzonej wam młodzieży poznawać i kochać Tego, którego spotkaliście, a Jego prawdy
i dobra doświadczyliście z radością. Za św. Augustynem powiedzmy: «My, którzy mówimy,
i wy, którzy słuchacie, rozpoznajmy w sobie samych wiernych uczniów tego samego Nauczyciela»”.