(15.04.2008 RV)Silvio Berluskoni,
lideri i Popullit të Lirive fiton bindshëm zgjedhjet në Itali, si në Dhomën e Deputetëve
ashtu edhe në Senat. 100 vende më shumë se Partia Demokratike e Valter Veltronit në
Dhomën e Deputetëve e 38 më shumë në Senat. Këto janë numrat që përcaktojnë rezultatin
e votimeve për ndryshimin e parlamentit. Pjesëmarrja në votime, pavarësisht se në
rënie, ka qenë e konsiderueshme, 80,5% e zgjedhësve. Për herë të parë në historinë
e Republikës së Italisë, partia më e vjetër, ajo Socialiste, mbetet jashtë parlamentit.
Jashtë edhe E Majta Ylber e Fausto Bertinotit. Ai që del nga këto zgjedhje është një
parlament fortësisht bipolar, ku mungojnë eksponentët socialistë e komunistë, të djathtët
ekstremë dhe liberalët. Mbeten vetëm 9 parti, gjë që shënon një kthesë historike,
duke lënë jashtë ideologjitë për t’u bërë vend përgjigjeve të problemeve konkrete.
Komenton për ne Antonio Maria Baxho, profesor i etikës politike në Universitetin Gregorian
të Romës: Kthesa ekziston dhe është e rëndësishme, sepse dy partitë më të mëdha
kanë marrë 70% të votave. Ky proces ka filluar nga kriza e partive ideologjike të
mëdha, në të cilat ekzistonte që më parë bipolarizmi i interpretuar nga Demokracia
e Krishterë dhe nga Partia Komuniste, një bipolarizëm pas luftës, ku problemi më i
madh e partive të masës ishte të ndërtonin demokracinë. Tani duhet interpretuar një
demokraci e pjekur. Në tërësinë e saj, Italia kapërceu fragmentimin, pavarësisht nga
një ligj që u bë jo për këtë punë. Tani, ideologjitë duhen kapërcyer në favor të një
mendimi politik të besueshëm e të qëndrueshëm, sepse nuk ekziston vetëm praktika.
Në këtë drejtim, ka shumë për të bërë. Bertinoti jep dorëheqjen e kështu bën
edhe lideri i Partisë Socialiste, Bozeli. Cilat janë arësyet e humbjes së tyre? Nëse
bëjmë një analizë të punës që ka bërë e majta në qeverinë e Prodit, shohim dy aspekte:
veprimtarinë e vazhdueshme për të vënë në vështirësi qeverinë, gjë që u përjetua me
probleme nga pjesa më e madhe e popullsisë, sepse argumentat që paraqiteshin nuk pranoheshin
nga të gjithë; aspekti tjetër është se e majta përfaqëson interesa të tipit minoritar.
Tani këto interesa janë të rëndësishme, por mënyra si i interpreton e majta është
reaksionare. Për t’i mbrojtur si duhet këto interesa duhet të krijohet një kuadër
i ndryshëm i së ardhmes dhe i zhvillimit, jo fjalë. Nga ana tjetër, rritet
konsensusi për Lidhjen e Veriut, që është e njohur për idetë që penalizojnë jugun
e Italisë dhe për fenomenet e intolerancës e të ekstremizmit… Aspektet ekstremiste
të Lidhjes nuk duhet të falen, por nuk përfaqësojnë mendimin e përgjithshëm të të
gjithë zgjedhësve. Shoqëria e veriut është e pasur me vlera e pra, përkrah një kryetari
bashkie që ua bën jetën të vështirë emigrantëve, ekzistojnë mijëra shoqata që bëjnë
të mundur integrimin e tyre. Mendoj se duhet gjetur një ekuilibër e Lidhja e Veriut
duhet të mësojë si të dialogojë jo me elementin më të pagdhendur, por me atë që është
më i përparuar në shoqërinë që e ka votuar.