Audiencja ogólna: Benedykt XVI o patronie Europy

Odnowy Europy nie da się zrealizować bez Boga. Trwała jedność, oprócz starań politycznych, gospodarczych i prawnych, potrzebuje odnowy etycznej i duchowej, mającej swe źródło w chrześcijańskich korzeniach kontynentu. Papież zwrócił na to uwagę podczas audiencji ogólnej. W katechezie mówił o św. Benedykcie z Nursji, który wywarł istotny wpływ na rozwój cywilizacji i kultury europejskiej. Ojciec zachodniego monastycyzmu urodził się ok. 480 r. Jest założycielem benedyktynów, autorem słynnej reguły zakonnej.

Po rozpoczęciu studiów w Rzymie, widząc panujące wówczas zepsucie moralne, Benedykt odsunął się od świata. Zamieszkał w skalnej grocie w okolicach Subiaco, podjął życie pustelnicze. Jego świątobliwa postawa przyciągnęła do niego tak wielu naśladowców, że w krótkim czasie, w sąsiedztwie swej pustelni, założył szereg mniejszych klasztorów. W 529 r. z grupą współbraci osiedlił się na Monte Cassino, kształtując duchowość benedyktynów na Regule uznającej życie zakonne za szkołę posługi Chrystusowi. W życiu zakonnym akcentował szczególną rolę modlitwy, liturgii, pracy fizycznej i studium, zwłaszcza Pisma Świętego. Kładł nacisk na posłuszeństwo zakonne, pokorę, ufność i mądrość przełożonych.

Papież przypomniał, że w 1964 r. Paweł VI ogłosił św. Benedykta Patronem Europy. Obecnie Stary Kontynent przeszedł wiek głęboko zraniony dwoma wojnami światowymi. Po upadku wielkich ideologii, które okazały się tragicznymi utopiami, poszukuje własnej tożsamości – zauważył Benedykt XVI.

„By stworzyć nową i trwałą jedność, potrzeba oczywiście czynników politycznych, gospodarczych i prawnych, ale trzeba też i wzbudzać odnowę etyczną i duchową, która będzie czerpać z chrześcijańskich korzeni Europy – mówił Ojciec Święty. – W przeciwnym razie Europy nie można będzie odbudować. Bez tych ożywczych soków człowiek pozostaje wystawiony na niebezpieczeństwo ulegania dawnej pokusie samoodkupienia – utopii, która na różne sposoby w Europie XX w. przyniosła – jak to podkreślił Jan Paweł II – bezprecedensowy regres w burzliwej historii ludzkości. Dążąc do prawdziwego postępu, i dziś kierujmy się regułą św. Benedykta niczym światłem na drodze. Niech św. Benedykt nadal będzie mistrzem, w którego szkole będziemy się uczyć sztuki życia i prawdziwego humanizmu”.

jp/ rv