(31.03.2008 RV)Sot Kisha katolike
romake kremtoi Solemnitetin e festës së Lajmërimit të Zotit, që u shty nga data 25
mars për arsye se binte në Tetëditëshin e Pashkëve. Papa Benedikti XVI festen e Lajmërimit
të Zotit e përcaktoi si mister të mrekullueshëm e të pagabueshëm që përuron epokën
e re të njerëzimit. Po t’i dëgjojmë fjalët e Papës… “Lajmërimi i Zotit …është ngjarje
e thjesht, plot përvujtëri, e fshehur – askush nuk e pa, askush nuk e njohu, përveç
Marisë-, mirëpo në të njëjtën kohë është vendimtar për historin e njerëzimit. Kur
Virgjëra Mari e tha ‘po-n’ ndaj lajmërimit të Engjëllit të Zotit, Jezusi qe zënë në
kraharorin e saj virgjëror e me Të filloi epoka e re e historisë”. Kështu pra
Papa e përshkruan Lajmërimin e Engjëllit të Zotit bër Marisë Virgjër, ngjarje që për
Benediktin e XVI na tregon “mënyrën e përvujtë e të thjeshtë të veprimit të Zotit”.
Ajo që Zoti më shumti e vlerëson në figurën e Marisë, është përvujtëria. Nga takimi
i këtyre dy përvujtërive, nga “përvujtëria e Krijuesit dhe përvujtëria e krijesës….ka
lindur Jezusi, Bir i Zotit e Bir i njeriut”. Kryengjëlli Gabriel – nënvizoi Papa –
e përshëndet Marinë me një fjalë të veçantë: “gëzohu, ngazëllehu”: “Prandaj mund
të themi se fjala e parë e Besëlidhjes së Re është një thirrje për t’u gëzuar e ngazëllyer.
Më të vërtetë Besëlidhja e Re është ‘Ungjill’, ‘Lajm i Mirë’ që na sjell gëzim. Kjo
festë pra na pohon se Hyji nuk është larg nesh, nuk është i panjohur, enigmatik, ndoshta
i rrëzikshëm. Zoti është afër nesh, kaq afër sa që bëhët fëmijë, e ne këtij Zoti mund
t’i flasim në mënyrë të drejtpërdrejtë”.