(30.03.2008 RV)Sot Kisha kremtoi të Dielën e Mëshirës Hyjnore. Kujtojmë
se solemniteti u kremtua për herë të parë nga Gjon Pali II. Në sa vizitonte Krakovinë,
më 30 prill 2000, ia besoi mbarë botën Mëshirës Hyjnore, për të cilën njerëzimi ka
aq shumë nevojë edhe sot. E nevojë të ngutshme për këtë dhuratë kanë posaçërisht vendet
ku sundojnë dhuna, urrejtja e tragjedia e luftës. Kjo ditë i fton të gjithë të krishterët
të jenë dëshmitarë të mëshirës së Zotit, të luten që Dashuria Hyjnore të fitojë mbi
mëkatin e që e mira ta mundë të keqen. Me këtë të dielë përfundoi një
javë, e cila për Liturgjinë është si një ditë e vetme: “Dita që e bëri Zoti” (Ps.
117,24). Nuk është kohë kronologjike, por shpirtërore, që Hyji e shtriu në indin
e ditëve, kur e ngjalli Krishtin prej të vdekurve. Shpirti Krijues, duke ndikuar jetën
e re e të pasosur në korpin e varrosur të Jezusit të Nazaretit, përplotësoi veprën
e krijimit dhe shënoi kështu fillesën e një fryti të parë: fryt i parë i njerëzimit
të ri që, në të njëjtën kohë, është edhe fryt i parë i një bote të re e i një epoke
të re. Ky risim i botës mund të përmblidhet me një fjalë vetme: me atë fjalë që përdori
vetë Jezusi për t’i përshëndetur dishepujt e për t’u kumtuar fitoren e tij: “Paqja
qoftë me ju!” (Lk. 24, 36; Gjn, 19. 21.26). Paqja është dhuratë. Krishti
ua la miqve të vet (cfr Gjn 14, 27) si bekim që u përket gjithë njerëzve e
mbarë popujve. Nuk është paqe sipas mendësisë së botës, e parë si drejtpeshim forcash,
por realitet i ri, fryt i dashurisë së Hyjit, i mëshirës së tij. Është paqja që Jezu
Krishti e fitoi me çmimin e gjakut të vet e që ua dhuron të gjithë atyre, të cilët
besojnë në Të. “Jezus, besoj në Ty!”: në këto fjalë përmblidhet gjithë feja e të krishterit,
krejt besimi në gjithpushtetin e Dashurisë përdëllyese të Hyjit.