(16.03.2008 RV)Sot Kisha katolike
kremtoi të Dielën e Larit e të Mundimeve të Krishtit. Nesër, e hënë, fillon
Java e Madhe: kremtohet, pra, e Hëna e Madhe. Këtë ditë Kisha përkujton edhe
shën Patrikun, ipeshkëv, apostull i Irlandës dhe Shën Gjonin Sarkander, meshtar e
martir.
E Hëna e Madhe, ditë e parë e Javës së Madhe na fton të reflektojmë
mbi ngjarjet e fundit të jetës së Jezusit, deri në ditën e Pashkëve. Ashtu si Maria
në Betani, ftohemi ta nderojmë, me erën e mirë të uratës, Mësuesin që vjen të vizitojë
shpirtin tonë e t’i japë jetë.
Kremtojmë pastaj të Martën e Madhe. Është
nata e tradhtisë së Judës dhe e tronditjes së thellë të Apostujve, nata kur Gjoni
mbështet kokën mbi kraharorin e Mësuesit e Pjetri e mohon. Por sidomos, është nata
që pasqyron plotësisht dashurinë e Zotit për njeriun. Të martën përkujtohet edhe
Shën Çirili, ipeshkëv i Jeruzalemit e doktor i Kishës dhe Shën Anselmi, ipeshkëv i
Lukës.
Të Mërkurën e Madhe dëgjojmë përsëri pyetjen tragjike të tradhtarit,
që vijon të jehojë në rrjedhë shekujsh: “Thua jam unë, o Zot?”. Është një pyetje e
tmerrshme që na trondit e na bën të reflektojmë thellë edhe sot. Thua jam unë tradhtari?
Do të përkujtohet të mërkurën edhe Shën Gjoni Abat në sa Papa Jozef Racinger do
të kremtojë ditën e emrit.
Liturgjia e Fjalës së Hyjit, që do të ndjekim
të Enjten e Madhe, na kujton se kelku i Zotit është dhuratë shëlbuese. Kremtojmë
Darkën e Mbrame të Krishtit, të Qengjit që flijohet për shëlbimin tonë. Gjaku i tij
lan flligështitë tona e lidh besën e re, përfundimtare, me Zotin. Të ndalohemi për
ta adhuruar Sakramentin e dashurisë “deri në fund të fundit”. Përkujtohet të enjten
edhe Shën Gjon Nepomuçeni, meshtar e martir.
Të Premten e Madhe në
kujtesën e njerëzimit përsëritet fjala e fundit e Njeriut-Zot që vdes në kryq: “Në
duart tua, o Atë, po e lëshoj shpirtin tim!”. Ndjekim, këtë ditë, në lutje, mundimet
dhe vdekjen e Krishtit, njeriut të dhimbjeve, njeriut të butë, të shpërfytyruar nga
torturat e i afrohemi me besim kryqit të tij, si fronit të hireve. E premtja
na kujton edhe Shën Nikollin e Flyes, Pajtor i Zvicrës.
Varri i Jezusit është
zhytur në heshtje të thellë. Eshtë heshtja e së Shtunës së Madhe. Zemra jonë
përgatitet për të kremtuar me gëzim Ngjalljen, Pashkët e Zotit.
Vjen pastaj
e Diela kulmore e vitit: dita e Pashkëve të ngjalljes.