Watykan: pokłosie kongresu o bezdomnych

Ustanowienie specjalnego dnia modlitwy za najbiedniejszych, w tym bezdomnych, i pamięci o ich potrzebach to jedno z zaleceń pierwszego międzynarodowego kongresu o ludziach bez stałego miejsca zamieszkania. Znalazło się w opublikowanym 18 lutego 2008 r. w sześciu językach dokumencie końcowym z tego spotkania, zorganizowanego w dniach 26-27 listopada 2007 r. przez Papieską Radę ds. Duszpasterstwa Migrantów i Podróżujących. Jego uczestnicy przybyli do Rzymu z 28 krajów wszystkich kontynentów.

Jako możliwą datę takiego dnia modlitwy zaproponowali 17 października. Obchodzi się wtedy Międzynarodowy Dzień Walki z Ubóstwem, przyjęty przez ONZ w 1992 r., a wprowadzony pięć lat wcześniej z inicjatywy ks. Josepha Wresinskiego. Ten francuski kapłan polskiego pochodzenia założył ruch pomocy najuboższym, których określał jako „Czwarty Świat”. Szczególną pomoc okazywał właśnie bezdomnym.

Wśród zaleceń adresowanych do społeczeństwa autorzy dokumentu zwracają uwagę, że wypowiadając się o ludziach bez stałego zamieszkania, trzeba używać języka nacechowanego większym szacunkiem. Do Kościoła apelują o współpracę z władzami cywilnymi, z chrześcijanami innych wyznań i z instytucjami świeckimi. Na sytuację bezdomnych trzeba uwrażliwiać zwłaszcza uczącą się młodzież. Diecezje winny przeznaczać należące do nich, a nie użytkowane budynki na tanie mieszkania czy przytułki.

W pomoc najuboższym mają być szczególnie zaangażowani duszpasterze, stali diakoni i osoby zakonne. W homiliach i katechezie trzeba poruszać problemy bezdomnych. Wspólnota chrześcijańska musi się pozbyć uprzedzeń wobec nich. Papieskiej Radzie ds. Duszpasterstwa Migrantów i Podróżujących zaleca się opracowanie listy organizacji działających na tym polu i urządzanie dorocznego tygodnia poświęconego bezdomnym. W dokumencie końcowym pierwszego międzynarodowego kongresu o ludziach bez stałego miejsca zamieszkania wspomnianej dykasterii proponuje się też zorganizowanie następnych takich spotkań.

ak/ rv